Afleveringen
-
“ในชั่วอายุของข้าพเจ้ามีสัก 70 ปีเท่านั้น, ถ้าแม้ว่ามีกำลังมากก็จะยืนได้ถึง 80 ปี; กำลังที่ตนอวดนั้น ย่อมประกอบไปด้วยการลำบากและความทุกข์; เพราะไม่ช้าก็จะสูญไป และข้าพเจ้าทั้งหลายจะล่วงลับไป. ใครจะรู้อำนาจแห่งความพิโรธของพระองค์? และความกริ้วของพระองค์ ตามความเกรงกลัวพระองค์. เพราะฉะนั้นขอทรงโปรดสอนให้ข้าพเจ้า นับวันคืนทั้งหลายของพวกข้าพเจ้าเป็น, เพื่อจะได้มีใจประกอบไปด้วยสติปัญญา. ข้าแต่พระยะโฮวา, ขอเสด็จกลับมา, นานอีกสักเท่าไรพระองค์จึงจะเสด็จมา? ขอทรงกลับพระทัยเอ็นดูสงสารพวกทาสของพระองค์. ขอทรงโปรดให้พวกข้าพเจ้าอิ่มใจในเวลาเช้าด้วยพระกรุณาคุณของพระองค์, เพื่อจะได้ชื่นชมยินดีตลอดวันคืนแห่งอายุของพวกข้าพเจ้า. ขอทรงโปรดให้พวกข้าพเจ้ามีใจยินดี เท่าวันคืนทั้งหลายที่พระองค์ทรงบันดาลให้มีความทุกข์ยากแล้ว, และเท่ากับปีเดือนที่พวกข้าพเจ้าได้เห็นการร้ายนั้น. ขอทรงโปรดให้กิจการของพระองค์ ปรากฏแจ้งแก่พวกทาสเขานั้น. ขอให้คุณงามความดีของพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกข้าพเจ้า อยู่กับข้าพเจ้า; ขอทรงบำรุงการหัตถกรรมของพวกข้าพเจ้าให้ตั้งมั่นคงอยู่; ขอโปรดทั้งการฝีมือของพวกข้าพเจ้าให้ถาวรด้วยเถิดพระเจ้าค่ะ”
บทเพลงสรรเสริญ 90:10-17
-
ต้องถวายเครื่องบูชาที่ประตูพลับพลาประชุมเท่านั้น
“พระยะโฮวาตรัสสั่งแก่ท่านทั้งหลายดังนี้ว่า, ผู้ใดผู้หนึ่งในพวกยิศราเอลฆ่าวัวหรือแกะหรือแพะ ข้างในหรือข้างนอกที่หยุดพัก, และมิได้เอาสัตว์นั้นมาที่ประตูพลับพลาประชุม, เพื่อจะได้บูชาถวายพระยะโฮวาที่พลับพลาของพระยะโฮวา, ผู้นั้นจะมีโทษ เพราะเขาทำให้เลือดไหล: คนนั้นต้องถูกตัดขาดจากพรรคพวกของตน; ทั้งนี้จุดประสงค์ก็เพื่อจะให้พวกยิศราเอลที่เคยเอาเครื่องบูชาของเขาเผาบูชาตามท้องทุ่ง ให้นำมาถวายต่อพระพักตรพระยะโฮวาที่ประตูพลับพลาประชุม ให้แก่ปุโรหิต, และปุโรหิตจะถวายของเหล่านั้นเป็นเครื่องบูชาโมทนาพระคุณ (สันติไมตรี) แก่พระยะโฮวา. และปุโรหิตจะประพรมโลหิตนั้นบนแท่นบูชาของพระยะโฮวา, ที่ประตูพลับพลาประชุม และเผามันสัตว์นั้นเป็นเครื่องโอชารสอันหอมแก่พระยะโฮวา. และจะไม่ให้เขาทั้งหลายบูชาแก่ปีศาจนั้นอีก, อันเป็นการล่วงประเวณีของเขา (ทำตัวดังหญิงแพศยา). บัญญัตินี้เราให้เป็นบัญญัติถาวรชั่วอายุของเขาทั้งหลาย.’ ””
เลวีติโก 17:2-7
-
Zijn er afleveringen die ontbreken?
-
“จงทำยอดแหลมเป็นรูปเขาสัตว์ไว้ทั้งสี่มุม: ให้ติดอยู่กับแท่น: และจงหุ้มแท่นด้วยทองเหลือง (ดู อฤธ. 16:38-40; 1 ปต. 3:18).”
เอ็กโซโด 27:2 TH1940
““จงสั่งชนชาติยิศราเอลให้นำน้ำมันมะกอกเทศบริสุทธิ์ที่คั้นแล้ว มาสำหรับเติมประทีป, เพื่อจะให้ประทีปนั้นส่องสว่างอยู่เสมอ. ในพลับพลาที่ประชุมข้างนอกม่านซึ่งบังหีบปฏิญาณไว้นั้น, ให้อาโรนและบุตรหลานของอาโรนตาม (จุดให้ไฟติด) ประทีปไว้ต่อพระพักตร์พระยะโฮวา, ตั้งแต่เวลาพลบค่ำจนถึงรุ่งเช้า: ให้ชาติยิศราเอลถือข้อปฏิบัตินี้ตลอดเชื้อวงศ์ของเขาสืบไปเป็นนิตย์.””
เอ็กโซโด 27:20-21
-
“ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระกรุณาคุณของพระยะโฮวาเป็นนิตย์: ปากของข้าพเจ้าจะกล่าวความสัตย์ซื่อของพระองค์แก่ชนทุกๆ ชั่วอายุ. ด้วยข้าพเจ้าได้กล่าวไว้แล้วว่า, ความเมตตาจะต้องเจริญขึ้นเป็นนิตย์; พระองค์จะทรงตั้งความสัตย์ซื่อของพระองค์ไว้ในสวรรค์ชั้นฟ้าทีเดียว เราได้ตั้งคำสัญญาไว้กับผู้เลือกสรรของเรา, เราได้ปฏิญาณแก่ดาวิดผู้ทาสของเราว่า: เราจะตั้งพงศ์พันธุ์ของเจ้าไว้เป็นนิตย์, และจะสร้างบัลลังก์ของเจ้าขึ้นไว้ให้ถาวรทุกชั่วอายุ.”
บทเพลงสรรเสริญ 89:1-4
-
“และอาโรนจะเอาโลหิตลูก วัวนั้น, มาประพรมด้วยนิ้วมือของตนบนพระที่นั่งกรุณาข้างตะวันออก, และประพรมโลหิตนั้นลงที่พื้นตรงหน้าพระที่นั่งกรุณาเจ็ดหน
“แล้วอาโรนจะฆ่าแพะที่เป็นเครื่องบูชาไถ่โทษสำหรับคนทั้งปวงนั้น. เอาโลหิตแพะนั้นเข้าไปในม่าน, และกระทำโลหิตแพะนั้นเหมือนได้กระทำโลหิตของลูกวัว: คือประพรมลงที่พระที่นั่งกรุณา. และที่พื้นตรงหน้าพระที่นั่งกรุณาและปุโรหิตจะกระทำไถ่โทษที่บริสุทธิ์นั้นเพราะมลทินแห่งพวกยิศราเอลทั้งหลาย, และเพราะการผิดและการบาปของเขา, และปุโรหิตจะกระทำไถ่โทษพลับพลาประชุมที่อยู่ท่าม กลางการมลทินของเขาเหมือนกัน.
และลูกวัวและแพะที่ปุโรหิตฆ่าเอาโลหิตเขามากระทำไถ่โทษในที่บริสุทธิ์, เขาจะยกออกไปข้างนอกและจะเอาหนังกับเนื้อ และอาจมเผาไฟเสีย.”
เลวีติโก 16:14-16, 27 TH1940
-
เอ็กโซโด 26
- ผ้าคลุมพลับพลา เล็งถึงตัวของพระเยซูคริสต์มาบังเกิดเป็นรูปกายมนุษย์ แม้รูปกายภายนอกไม่น่าดูชม แต่ภายในบริสุทธิ์ ดีสมบูรณ์แบบ ไม่เพียงเสด็จมาเป็นพระผู้ไถ่ แต่ยังเป็นวิญญาณผู้ประทานชีวิตเข้าสู่ภายในเราผู้เชื่อ
- ไม้กระดานและเสา เล็งถึงพระนิสัยมนุษย์ของพระเยซู ที่แข็งแรงไม่ผุกร่อนง่าย หุ้มด้วยทองคำ คือพระนิสัยบริสุทธิ์ของพระเจ้า
- ม่านภายในพลับพลา เล็งถึงพระกายของพระคริสต์ ซึ่งต้องถูกฉีกออก เพื่อเปิดทางให้เรามาถึงพระเจ้าพระบิดา ได้คืนดี ใกล้ชิดกับพระองค์
- ม่านที่ประตูพลับพลา เล็งถึงพระกายที่ตรึงบนกางเขน หลั่งเลือดและวายพระชนม์ เพื่อความบาปของเราได้รับการอภัย
-
ข้อพระคัมภีร์
อซด.19:4-6,
ซคร. 4:2-14,
1 ปต. 2:4-5, 9,
วว. 1:5-6, 5:9-10
-
“ข้าแต่พระยะโฮวา, พระเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพเจ้าให้รอด, ข้าพเจ้าทูลร้องทุกข์ทั้งกลางวันและกลางคืนฉะเพาะพระพักตรพระองค์. ขอพระองค์ทรงโปรดให้คำอธิษฐานของข้าพเจ้าขึ้นไปตรงพระพักตรของพระองค์; และขอทรงโปรดเงี่ยพระกรรณสดับฟังเสียงร้องของข้าพเจ้า. เพราะจิตของข้าพเจ้าเต็มเปี่ยมไปด้วยความทุกข์, และชีวิตของข้าพเจ้าก็เลื่อนเข้าไปใกล้เมืองผี,
พระองค์จะทรงสำแดงการอัศจรรย์แก่ผู้ที่ตายแล้วหรือ? ผู้ที่ตายแล้วจะลุกขึ้นถวายความสรรเสริญแก่พระองค์หรือ? ในหลุมฝังศพจะมีผู้ใดกล่าวถึงพระกรุณาของพระองค์หรือ? ในที่มืดเขาจะทราบถึงการอัศจรรย์ของพระองค์หรือ? ในสถานที่หลงลืมนั้นเขาจะรู้ถึงความชอบธรรมของพระองค์หรือ?”
บทเพลงสรรเสริญ 88:1-3, 10-12
-
“ฝ่ายพระยะโฮวาได้ตรัสแก่โมเซว่า, “จงสั่งชนชาติยิศราเอลให้นำของมาถวายแก่เรา: ของนั้นให้รับมาจากทุกๆ คนที่เต็มใจถวาย. ของถวายซึ่งเจ้าจะต้องรับจากเขาคือทองคำ, เงิน, ทองเหลือง, ผ้าสีฟ้า, สีม่วง, สีแดงจัด, ผ้าป่านเนื้อดี, และขนแพะ, หนังแกะตัวผู้ย้อมสีแดง, หนังปลาโลมา, และไม้ซิติม, น้ำมันเติมประทีป, เครื่องหอมปรุงน้ำมันสำหรับชะโลม, และเครื่องหอมสำหรับเผา. แก้วเพทาย, และแก้วสำหรับฝังในเคโฟดและในทับทรวง.
แล้วให้เขาสร้างที่บริสุทธิ์ถวายแก่เรา, เพื่อเราจะได้อยู่ท่ามกลางเขา. แบบอย่างพลับพลาและเครื่องทั้งปวงของพลับพลานั้น, เจ้าจงทำตามสารพัตรที่เราแจ้งไว้แก่เจ้านี้.””
เอ็กโซโด 25:1-9 TH1940
-
“รากฐาน (เมือง) ของพระองค์ทรงตั้งอยู่ในหมู่ภูเขาบริสุทธิ์. พระยะโฮวาทรงรักประตูแห่งเมืองซีโอนยิ่งกว่าบรรดาที่อาศัยของพวกยาโคบ. โอ้เมืองแห่งพระเจ้า, มีผู้กล่าวถึงสิ่งที่เป็นสง่าราศีของเมืองนี้. เออ, จะมีคนกล่าวถึงซีโอนว่า, ชายผู้นั้นผู้นี้ได้บังเกิดในเมืองซีโอน; และพระองค์ผู้ใหญ่ยิ่ง, พระองค์เองจะทรงตั้งเมืองนั้นไว้ให้มั่นคง. เมื่อทรงจดบัญชีชาติต่างๆ, พระยะโฮวาจะทรงจดไว้ว่า, ผู้นี้ได้บังเกิดในเมืองนั้น.”
บทเพลงสรรเสริญ 87:1-3, 5-6
-
“เขาได้ใช้คนหนุ่มชาติยิศราเอลให้ถวายโคเป็นเครื่องเผาครบบูชา, และบูชาสมานไมตรีแด่พระยะโฮวา. โมเซได้เก็บโลหิตโคครึ่งหนึ่งไว้ในชาม; อีกครึ่งหนึ่งได้ประพรมที่แท่นบูชา. ท่านได้ถือหนังสือสัญญาไมตรีอ่านให้พลไพร่ฟัง: เขาทั้งหลายจึงตอบว่า, “สิ่งสารพัตรที่พระยะโฮวาได้ตรัสไว้นั้น, พวกข้าพเจ้าจะเชื่อฟังและทำตาม.” โมเซได้เอาโลหิตในชามนั้นประพรมพลไพร่ทั้งปวงและว่า, “นี่แหละเป็นโลหิตเล็งถึงคำสัญญาไมตรีที่พระยะโฮวาได้ทำกับพวกเจ้า, ตามคำโอวาทนี้ทุกประการ.””
เอ็กโซโด 24:5-8
-
“ขอทรงโปรดรักษาชีวิตของข้าพเจ้าไว้เพราะข้าพเจ้าเป็นผู้สัตย์ซื่อ: ข้าแต่พระเจ้า, ขอทรงช่วยผู้ทาสที่วางใจในพระองค์. ขอทรงโปรดกระทำจิตต์ใจผู้ทาสของพระองค์ให้ชื่นชมยินดี; ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า, เพราะข้าพเจ้ายกจิตต์ใจถวายแก่พระองค์. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า, พระองค์ทรงประกอบไปด้วยพระคุณพร้อมที่จะทรงยกความผิด, และทรงพระกรุณาคุณเหลือล้นแก่บรรดาผู้ที่ร้องทูลพระองค์. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า, บรรดาชนประเทศที่พระองค์ทรงสร้างแล้วจะมาเฝ้านมัสการต่อพระองค์; และถวายเกียรติยศแก่พระนามของพระองค์. เพราะพระองค์เป็นใหญ่, และทรงกระทำการอัศจรรย์: พระองค์ผู้เดียวเป็นพระเจ้า. ข้าแต่พระยะโฮวา, ขอทรงโปรดสั่งสอนข้าพเจ้าให้รู้ในทางพระองค์, ข้าพเจ้าจะได้ประพฤติตามความสัตย์จริงของพระองค์: ขอทรงยังใจข้าพเจ้าให้เกรงกลัวพระนามของพระองค์. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า, ข้าพเจ้าจะยกย่องสรรเสริญพระองค์ด้วยสุดใจ; และจะถวายเกียรติยศแก่พระนามของพระองค์เป็นนิตย์. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า, พระองค์เป็นพระเจ้าผู้ประกอบไปด้วยพระเมตตากรุณา, ทรงพระพิโรธช้าๆ, ความกรุณาคุณและความสัตย์จริงมีเหลือล้น. ขอทรงหันพระพักตรและทรงพระกรุณาแก่ข้าพเจ้า; ขอทรงโปรดประทานกำลังแก่ผู้ทาสของพระองค์, และขอทรงช่วยบุตรชายแห่งทาสีของพระองค์ให้รอด.”
บทเพลงสรรเสริญ 86:2, 4-5, 9-12, 15-16
-
““จงถือเทศกาลเลี้ยงระลึกถึงเราปีละสามครั้ง. จงถือเทศกาลเลี้ยงกินขนมปังไม่มีเชื้อในเดือนอาบิบ, อันเป็นเดือนซึ่งเราได้กำหนดตั้งไว้; เจ้าจงกินขนมปังไม่มีเชื้อให้ครบเจ็ดวัน, ตามที่เราได้สั่งเจ้าแล้ว, เพราะในเดือนนั้นเจ้าได้ออกจากประเทศอายฆุบโต; อย่าให้ผู้ใดมาเฝ้าเรามือเปล่าเลย. แล้วจงถือเทศกาลเลี้ยงในต้นฤดูเก็บเกี่ยว, คือผลแรกที่เกิดจากพืชซึ่งเจ้าได้หว่านในนา, และจงถือเทศกาลเลี้ยงปลายปี, เมื่อเจ้าได้เก็บรวบรวมพืชผลจากทุ่งนาไว้เสร็จแล้ว. ให้ชายทั้งหลายเฝ้าพระยะโฮวาปีละสามครั้ง.”
“นี่แหละ, เราจะใช้ทูตของเราไปข้างหน้าพวกเจ้า, เพื่อรักษาพวกเจ้าตามทาง, นำไปถึงที่นั่นซึ่งเราได้เตรียมไว้. จงสนใจนำพาต่อทูตนั้นและจงเชื่อฟังคำของท่าน; อย่าขัดขืน ดื้อรั้น ฝ่าฝืน กบฏ ต่อท่านเลย; เพราะท่านจะไม่ยกความผิดของเจ้าเลย: ด้วยพระนามของเราอยู่กับท่าน. ถ้าแม้ว่าเจ้าทั้งหลายจะฟังคำของท่านจริงๆ, และทำสิ่งสารพัตรซึ่งเราสั่งไว้, เราจะเป็นศัตรูต่อศัตรูของพวกเจ้า; ผู้ใดต่อสู้กับพวกเจ้า, เราจะต่อสู้กับผู้นั้น. ด้วยทูตของเราจะไปข้างหน้าพวกเจ้า, และจะนำพวกเจ้าไปถึงเมืองของชนชาติอะโมรีชาติเฮธ, ชาติพะริซี, ชาติคะนาอัน, ชาติฮีวี, และชาติยะบูศ: แล้วเราจะประหารชาวเมืองเหล่านั้นเสีย. อย่าได้กราบไหว้พระของเขา, หรือปรนนิบัติหรือทำตามแบบอย่างที่พวกเขากระทำอยู่นั้น; แต่จงทำลายรูปเคารพของเขา, และจงทุบหักศิลาเหลี่ยมเคารพของเขาเสียให้แหลกละเอียด. จงปรนนิบัติพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเจ้า, แล้วพระองค์จะทรงอวยพระพรแก่อาหารและน้ำของพวกเจ้า; เราจะบันดาลให้โรคต่างๆ หายไปจากท่ามกลางพวกเจ้า. จะไม่มีสัตว์ตัวใดแท้งลูกหรือเป็นหมันในประเทศของเจ้า: เวลากำหนดอายุของพวกเจ้าจะให้มีครบเต็มบริบูรณ์. เราจะให้ความตระหนกตกใจเพราะเราล่วงหน้าไปก่อนพวกเจ้า. และชาวเมืองทั้งปวงที่พวกเจ้าจะมาถึงนั้นเราจะประหารเสีย; เราจะให้พวกศัตรูทั้งปวงหันกลับหนีไปจากพวกเจ้า. เราจะใช้ฝูงต่อให้ล่วงหน้าไปก่อนพวกเจ้า, จะได้ไล่ชนชาติฮีวี, ชนชาติคะนาอัน, ชนชาติเฮธ, ไปจากข้างหน้าพวกเจ้า. เราจะไม่ไล่เขาไปล่วงหน้าพวกเจ้าในกำหนดปีเดียว. เกรงว่าแผ่นดินจะรกร้างไป, และสัตว์ป่าจะทวีขึ้นต่อสู้กับพวกเจ้า. แต่เราจะไล่เขาล่วงหน้าพวกเจ้าไปทีละน้อยๆ, จนพวกเจ้าจะทวีมากขึ้น, แล้วจะได้รับแผ่นดินนั้นเป็นมฤดก.
พวกเจ้าอย่าทำสัญญาไมตรีกับเขาหรือกับพระของเขาเลย. เขาจะอาศัยในแผ่นดินของเรามิได้เลย, เกรงว่าเขาจะกระทำให้เจ้าผิดต่อเรา; เพราะว่าถ้าพวกเจ้าจะปรนนิบัติพระของเขา, ก็จะเป็นบ่วงแร้วแก่เจ้าเป็นแน่.””
เอ็กโซโด 23:14-17, 20-30, 32-33
-
“จงเร่งนำพืชผลอันอุดมของเจ้าและน้ำผลไม้ต่างๆ ในต้นฤดูมาถวายพระเจ้า; อย่าคอยให้เนิ่นช้าเลย. จงถวายบุตรชายหัวปีของเจ้าให้แก่เรา.”
เอ็กโซโด 22:29 TH1940
-
“แน่นอนทีเดียว ความรอดจากพระองค์อยู่ใกล้คนทั้งหลายที่เกรงกลัวพระองค์, เพื่อสง่าราศีนั้นจะได้ดำรงอยู่ที่แผ่นดินของพวกเรา.
ความเมตตากรุณาและความสัตย์จริงได้พบปะกัน; ความชอบธรรมและความสันติสุขจุบกันแล้ว. ความสัตย์จริงงอกขึ้นจากพื้นดิน; และความชอบธรรมทอดตาแลลงมาจากสวรรค์.
พระยะโฮวาจะประทานสิ่งซึ่งดีพระเจ้าค่ะ; และแผ่นดินของพวกข้าพเจ้าจะเกิดผล. ความชอบธรรมจะนำหน้าพระองค์, และจะกระทำให้รอยพระบาทของพระองค์เป็นมรคา (ทางเดิน) ของพวกข้าพเจ้า”
บทเพลงสรรเสริญ 85:9-13
-
ถ้าเจ้าจะซื้อชนชาติเฮ็บรายไว้เป็นทาส, เขาจะต้องปรนนิบัติเจ้าในเวลากำหนดหกปี: แต่ปีที่เจ็ดนั้นจงปล่อยเขาไปเป็นไทย เป็นอันหมดค่าตัว. ถ้าทาสนั้นมากล่าวเป็นที่เข้าใจชัดเจนว่า ข้าพเจ้ายังรักนายและลูกเมียของข้าพเจ้าอยู่ ข้าพเจ้าไม่อยากออกไปเป็นไทย: ให้นายพาทาสนั้นไปหาตุลาการ พาเค้าไปถึงประตู หรือถึงเสาแม่ประตู; แล้วให้นายเจาะหูเขาด้วยเหล็กหมาด และเขาก็จะปรนนิบัตินายต่อไปจนชีวิตหาไม่.
เอ็กโซโด 21: 2, 5-6
-
““เราคือยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, ผู้ได้นำเจ้าออกจากประเทศอายฆุบโต, คือจากฐานะแห่งทาสนั้น.”
“อย่าได้มีพระเจ้าอื่นต่อหน้าเราเลย.”
“อย่าทำรูปเคารพสำหรับตน, เป็นสันฐานรูปสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งมีอยู่ในฟ้าอากาศเบื้องบน, หรือซึ่งมีอยู่ที่แผ่นดินเบื้องล่าง, หรือซึ่งมีอยู่ในน้ำใต้แผ่นดิน, อย่ากราบไหว้หรือปรนนิบัติรูปเหล่านั้น; ด้วยเราคือยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าเป็นผู้หวงแหน, ให้โทษของบิดาที่ชังเรานั้นติดเนื่องจนถึงลูกหลานกระทั่งสามชั่วสี่ชั่วอายุคน; แต่แสดงความกรุณาแก่ผู้ที่รักเรา, และรักษาบัญญัติของเรา, ถึงหลายพันชั่วอายุ.”
“อย่าออกพระนามพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าเปล่าๆ; ด้วยผู้ที่ออกพระนามพระองค์เล่นเปล่าๆ นั้น, พระยะโฮวาจะถือว่าไม่มีโทษหามิได้.”
“จงระลึกถึงวันซะบาโต, ถือเป็นวันบริสุทธิ์. จงทำการงานทั้งสิ้นของเจ้าหกวัน; แต่วันที่เจ็ดนั้นเป็นซะบาโตแห่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า: ในวันนั้นอย่ากระทำการงานสิ่งใดๆ, คือเจ้าเอง, หรือบุตราบุตรีของเจ้า, หรือทาสาทาสีของเจ้า, หรือสัตว์ใช้ของเจ้า, หรือแขกที่มาอาศัยอยู่ภายในประตูเมืองของเจ้า: เพราะในหกวันพระยะโฮวาได้ทรงสร้างฟ้าและแผ่นดิน, และทะเล, และสรรพสิ่งซึ่งมีอยู่ในที่เหล่านั้น, แต่ในวันที่เจ็ดได้ทรงงดการงานไว้: เหตุฉะนั้นพระยะโฮวาได้ทรงอวยพรแก่วันซะบาโต, และทรงตั้งไว้เป็นวันบริสุทธิ์.”
“จงนับถือบิดามารดาของเจ้า, เพื่ออายุของเจ้าจะได้ยืนนานบนแผ่นดินซึ่งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าประทานให้แก่เจ้า.”
“อย่าฆ่าคน.”
“อย่าล่วงประเวณีผัวเมียเขา.”
“อย่าลักทรัพย์.”
“อย่าเป็นพะยานเท็จต่อเพื่อนบ้าน.”
“อย่าโลภเรือนของเพื่อนบ้าน, อย่าโลภภรรยาของเพื่อนบ้าน, หรือทาสาทาสีของเขา, หรือโคลาของเขา, หรือสิ่งใดๆ ซึ่งเป็นของๆ เพื่อนบ้าน.”
พระยะโฮวาจึงตรัสแก่โมเซว่า, “จงไปบอกชนชาติยิศราเอลดังนี้ว่า, ‘เจ้าทั้งหลายได้เห็นแล้วว่าเราได้ตรัสกับพวกเจ้าจากท้องฟ้า. เจ้าอย่าทำรูปเคารพด้วยเงินหรือทองไว้สำหรับบูชาเทียบเทียมกับเรา; อย่าเคารพนมัสการสิ่งเหล่านั้น. จงใช้ดินก่อแท่นสำหรับเรา, และบนแท่นนั้นจงใช้แกะและโคของเจ้า: ถวายบูชาเผาและบูชาสมานไมตรี: ในทุกตำบลที่เราจารึกนามของเราไว้, เราจะมาหาเจ้าและจะอวยพรแก่เจ้า.”
เอ็กโซโด 20:2-17, 22-24 TH1940
-
“ข้าแต่พระยะโฮวา, พระเจ้าแห่งพลโยธา, สถานที่พระองค์สถิตนั้นเป็นที่งดงามน่ารักจริง! จิตของข้าพเจ้าโหยหาถึงพระนิเวศน์ของพระยะโฮวาจนสลบไสลไป; จิตใจและเนื้อหนังของข้าพเจ้าร้องอาลัยถึงพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่. คนทั้งหลายที่อยู่ในพระวิหารของพระองค์ก็เป็นสุข: เขาถวายความสรรเสริญพระองค์เสมอ. คนที่พึ่งพระองค์เป็นกำลังของตนก็ผาสุก; ผู้ซึ่งใส่ใจชอบในพระมรคาไปซีโอน. เมื่อเดินไปตามหว่างเขาน้ำตก เขากระทำให้กลายเป็นที่น้ำพุพลุ่งขึ้น; พระเจ้าค่ะ, และฝนต้นฤดูก็ตกแต่งที่นั้นด้วยพร. คนเหล่านั้นมีกำลังทวีขึ้น; เขาทุกคนก็ปรากฏตัวฉะเพาะพระเจ้าในเมืองซีโอน.
เพราะว่าวันหนึ่งในบริเวณพระวิหารก็ดีกว่าพันวัน. ข้าพเจ้าเป็นคนเฝ้าประตูพระวิหารพระเจ้าของข้าพเจ้า ยังดีกว่าอยู่ในกะโจมแห่งความชั่ว.
เพราะพระยะโฮวาพระเจ้าเป็นดวงอาทิตย์และเป็นโล่ห์: พระยะโฮวาจะทรงประทานพระคุณกับเกียรติยศ; พระองค์จะไม่ทรงกีดกันของดีไว้จากเหล่าคนที่ประพฤติในทางซื่อตรงเลย. ข้าแต่พระยะโฮวาแห่งพลโยธา, คนที่วางใจพระองค์ก็เป็นผาสุก”
บทเพลงสรรเสริญ 84:1-2, 4-7, 10-12
-
“โมเซได้ขึ้นไปเฝ้าพระเจ้า, และพระยะโฮวาได้ตรัสจากภูเขานั้นว่า, “จงกล่าวแก่เผ่าพันธุ์ของยาโคบ, และบอกแก่ชนชาติยิศราเอลดังนี้ว่า: ‘เจ้าทั้งหลายได้เห็นการณ์ซึ่งเราได้กระทำแก่ชนชาติอายฆุบโตแล้ว, คือที่เราได้ยกชูเจ้าทั้งหลายขึ้น, ดุจดังอยู่บนปีกนกอินทรีย์เพื่อนำเจ้ามาถึงเราอย่างไร. เหตุฉะนี้ถ้าเจ้าทั้งหลายจะฟังถ้อยคำของเราจริงๆ, และรักษาคำสัญญาไมตรีของเราไว้, เจ้าจะเป็นทรัพย์ประเสริฐของเรายิ่งกว่าชาติทั้งปวง: เพราะเราเป็นเจ้าของโลกทั้งสิ้น: เจ้าทั้งหลายจะเป็นอาณาจักรแห่งปุโรหิต, และจะเป็นชนชาติอันบริสุทธิ์สำหรับเรา, ถ้อยคำเหล่านี้จงเล่าให้ชนชาติยิศราเอลฟัง.’ ””
เอ็กโซโด 19:3-6 TH1940
-
“ข้าแต่พระเจ้า, ขออย่าทรงนิ่งเฉยเสีย; ข้าแต่พระเจ้า, ขออย่าทรงเงียบงดพระดำรัสเลย. เขาปรึกษากันออกอุบายปองร้ายพลไพร่ของพระองค์, เขาคิดอ่านกันจะต่อสู้พวกที่พระองค์ทรงซ่อนไว้. เขากล่าวว่า, มาเถิด, ให้เราผลาญพวกนั้นเสีย อย่าให้ตั้งเป็นประเทศได้; เพื่อชื่อเสียงพวกยิศราเอลจะไม่เป็นที่ระลึกถึงต่อไปอีก. เพราะเขาปรึกษาพร้อมใจกันแล้ว; สัญญากันไว้ว่าจะขัดขืนพระองค์; เขาได้กล่าวว่า, ให้เรายื้อแย่งที่ประทับ (ทุ่งหญ้า) ของพระเจ้าไว้เป็นที่ของเราเถิด.
ข้าแต่พระเจ้า, ขอให้เขาเป็นดุจผงคลีดินปลิวเวียนไปตามลมบ้าหมู; เป็นเหมือนซังข้าวที่ลมกล้าพัดไปนั้น. ให้เป็นเหมือนไฟไหม้ป่าดง, เหมือนเพลิงติดลุกโพลงขึ้นที่ภูเขา. และขอทรงขับไล่เขาด้วยลมพายุของพระองค์, และทรงกระทำให้เขาตกใจกลัวด้วยลมพายุของพระองค์. ข้าแต่พระยะโฮวา, ขอทรงบันดาลให้หน้าเขายุ่ง (อับอายขายหน้า), เพื่อเขาจะได้แสวงหาพระนามของพระองค์; เพื่อให้เขารู้ว่าพระองค์ผู้เดียว, ผู้ทรงพระนามว่าพระยะโฮวา. เป็นพระเจ้าใหญ่ยิ่งทรงครอบครองทั่วแผ่นดินโลก”
บทเพลงสรรเสริญ 83:1, 3-5, 12-16, 18
- Laat meer zien