Afleveringen
-
Dirk De Wachter (°1960) vertelt in Otheo Radio aan Leo A. De Bock over zijn herkomst en de mensen en gebeurtenissen die hem hebben gevormd tot wie hij vandaag is. Hij verwijst naar Levinas en Sartre en stelt dat l’enfer niet les autres zijn, maar juist het gemis van de ander. Hij spreekt over mededogen en zijn trouw aan de waarden die hij heeft meegekregen, maar evengoed over zijn vragen en twijfels en noemt zichzelf een ‘christelijke non-theïst'.
Dirk De Wachter pleit voor de kracht van verontwaardiging en engagement: indignez-vous en engagez-vous in navolging van Jezus van Nazareth. Vooral nu, want we zijn in de grote bochtigheid van het menselijke parcours aanbeland waar medemenselijkheid enorm onder druk staat. Met lede ogen ziet hij aan dat de generatie van soixant-huitards belachelijk gemaakt wordt. Beschouw deze aflevering van Otheo Radio als een invitation à la danse. -
Joris Van Ael (°1949) is gehuwd en vader van vier kinderen. Hij stamt uit een kunstenaarsgezin. Sinds 1979 is Joris Van Ael zelfstandig iconograaf. Mensen vinden iconen ook vandaag nog mooi, maar weten vaak niets over het ontstaan en het belang ervan, terwijl ze wel van oudsher de geloofsbeleving, ook die van vandaag, stutten.
Het spirituele thuisland van Joris van Ael is de wereld van de kerkvaders. In de begintijd van de katholieke kerk waren er vier geleerden die het geloof richting gaven met hun geschriften. Sindsdien worden Ambrosius, Augustinus, Hieronymus en Gregorius geëerd als de vaders of leraren van de kerk. In totaal waren er 36 kerkvaders. Ze heten ook wel kerkleraren. Ze worden afgebeeld in kerken en op schilderijen. Niet op iconen want die zijn voor Christus, Maria of heiligen bestemd. Maar ook die kerkvaders zijn we vergeten.
Joris van Ael is een boeiende verteller. Luister naar zijn verhaal, luister naar zijn wereld, luister naar wat was en – ook al beseffen we het niet – wat is.
Luister naar de podcast met Joris van Ael op Otheo Radio – radio met een boodschap -, een productie van Leo A. De Bock. -
Zijn er afleveringen die ontbreken?
-
De dag dat Leo A. De Bock in het UZ Gent voor Otheo Radio een gesprek heeft met professor gynaecologie Marleen Temmerman (71) heeft ze een trieste opdracht. De nieuwe Amerikaanse president heeft de Amerikaanse organisatie voor internationale ontwikkeling US AID geschrapt. Van de ene dag op de andere is er geen geld meer om medewerkers te betalen. Als directeur van een ziekenhuis en universiteit in Nairobi, Kenia, moet Marleen Temmerman die voor overleg een kleine week in België is, een paar honderd waardevolle medewerkers met onmiddellijke ingang ontslaan. “Dit gaat mensenlevens kosten,” zegt ze.
Marleen Temmerman (Lokeren, 24 maart 1953) was de eerste vrouwelijke Belgische professor Gynaecologie. Bij onder andere de Wereldgezondheidsorganisatie, waar ze hoofd was van het Departement voor Reproductieve Gezondheid en Onderzoek, legde ze een uitermate waardevol parcours af als wetenschapper en verdediger van de mensenrechten en met name de rechten van vrouwen.
In juli 2009 kreeg Marleen Temmerman in Kaapstad de driejaarlijkse prijs van verdienstelijke gynaecologe van de Internationale Federatie van Gynaecologen en Verloskundigen. Van 1986 tot 1992 woonde ze in Kenia. Ze was één van de stichtende leden van het International Centre For Reproductive Health. (ICRH).
In 2015 verliet ze de Wereldgezondheidsorganisatie. Vanaf oktober dat jaar ging ze aan de slag bij ontwikkelingsorganisatie Aga Khan Development in Kenia, waar ze het departement gynaecologie en verloskunde ging leiden. Ze ondervond dat alleen wetenschappelijk onderzoek en resoluties onvoldoende zijn om voor mensen het verschil te maken. Er is fondsenwerving nodig, er is belangenbehartiging nodig en er is goed management nodig. Als gezondheidswerkers niet uit hun comfortzone stappen, verandert er weinig, zegt ze. -
Bijbelwetenschapper Bénédicte Lemmelijn is decaan aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de KULeuven. Dat is een internationale instelling die wereldwijd in de top 5 staat.
Bénédicte Lemmelijn werd op 1 augustus 2022 de eerste vrouwelijke decaan in bijna 600 jaar theologisch onderzoek en godsdienstwetenschappen. In 2020 werd ze benoemd als lid van de Pauselijke Bijbelcommissie.
Leo August De Bock sprak met haar over de relevantie van theologie en bijbelwetenschap voor de wereld van vandaag, over de ontwikkeling van haar geloof, over de toekomst van de kerk, over yoga, …
Wil u na het beluisteren van deze podcast ook de colums en gedichten van Bénédicte Lemmelijn lezen, dan is hier het overzicht.
B. Lemmelijn, Een ogenblik. Gedachten voor de vier seizoenen, Antwerpen: Halewijn/Adveniat, 2022, ISBN 978-90-8528-676-9, 136p. verzamelde columns
B. Lemmelijn, Mijn geloof als Bijbelwetenschapper? Een broos en eerlijk antwoord, Antwerpen: Halewijn, 5de druk januari 2020, 978-90-8528-394-2
B. Lemmelijn, Mindful geluk. Vanuit eeuwenoude Bijbelse Wijsheid, Antwerpen: Halewijn, 6de druk, 2024, 978-2-87438-955-9
B. Lemmelijn, Woordzicht, Antwerpen: Halewijn, 2017, 978-90-8528-460-4 gedichten
B. Lemmelijn, Verdichte gedachten, Antwerpen: Halewijn, 2018, 978-90-8528-498-7 gedichten
Als u belangstelling zou hebben voor de kennismakingsopleidingen die de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen op initiatief van Bénédicte Lemmelijn aanbiedt en waarover ze in de podcast enthousiast vertelt, dan vindt u alle informatie daarover op https://theo.kuleuven.be/nl/toekomstigestudenten/academies/ . -
Bijbelwetenschapper Bénédicte Lemmelijn is decaan aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de KULeuven. Dat is een internationale instelling die wereldwijd in de top 5 staat.
Bénédicte Lemmelijn werd op 1 augustus 2022 de eerste vrouwelijke decaan in bijna 600 jaar theologisch onderzoek en godsdienstwetenschappen. In 2020 werd ze benoemd als lid van de Pauselijke Bijbelcommissie.
Leo August De Bock sprak met haar over de relevantie van theologie en bijbelwetenschap voor de wereld van vandaag, over de ontwikkeling van haar geloof, over de toekomst van de kerk, over yoga, …
Wil u na het beluisteren van deze podcast ook de colums en gedichten van Bénédicte Lemmelijn lezen, dan is hier het overzicht.
B. Lemmelijn, Een ogenblik. Gedachten voor de vier seizoenen, Antwerpen: Halewijn/Adveniat, 2022, ISBN 978-90-8528-676-9, 136p. verzamelde columns
B. Lemmelijn, Mijn geloof als Bijbelwetenschapper? Een broos en eerlijk antwoord, Antwerpen: Halewijn, 5de druk januari 2020, 978-90-8528-394-2
B. Lemmelijn, Mindful geluk. Vanuit eeuwenoude Bijbelse Wijsheid, Antwerpen: Halewijn, 6de druk, 2024, 978-2-87438-955-9
B. Lemmelijn, Woordzicht, Antwerpen: Halewijn, 2017, 978-90-8528-460-4 gedichten
B. Lemmelijn, Verdichte gedachten, Antwerpen: Halewijn, 2018, 978-90-8528-498-7 gedichten
Als u belangstelling zou hebben voor de kennismakingsopleidingen die de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen op initiatief van Bénédicte Lemmelijn aanbiedt en waarover ze in de podcast enthousiast vertelt, dan vindt u alle informatie daarover op https://theo.kuleuven.be/nl/toekomstigestudenten/academies/ -
Hij is in België de eerste trappist die bisschop wordt. Lode van Hecke studeerde filosofie aan de KU Leuven. Tijdens zijn dienstplicht maakte hij – weze het tegen z’n zin - kennis met de cisterciënzerabdij Notre-Dame d’Orval. Hij besluit uiteindelijk om trappist te worden. Maar eerst maakt hij zijn licentiaat studie filosofie af. In 1976 treedt hij in Orval in. Hij legt eeuwige geloften af in 1983 en wordt priester gewijd in 1995. In 1988 promoveert hij tot licentiaat in de theologie aan de KU Leuven.
Lode Van Hecke heeft in Orval achtereenvolgens opdrachten vervuld als novicemeester, subprior, directeur van de brouwerij, prior, econoom en gastenbroeder. Tussen 2002 en 2004 was hij in Rome secretaris van de abt-generaal van de cisterciënzerorde, waartoe de trappisten behoren.
Op 25 januari 2007 verkozen de monniken van Orval hem tot hun abt, de 63ste sinds 1132.
Maar in 2019 verandert zijn koers op aansturen van paus Franciscus. Die benoemt Lode Van Hecke op 27 november 2019 tot 31ste bisschop van Gent. Zijn abtsleuze wordt ook zijn bisschopsleuze: In de vreugde van de Geest.
Het is heel uitzonderlijk dat een trappistenmonnik bisschop wordt. In de hele wereld zijn momenteel slechts twee andere trappisten bisschop: mgr. Édouard Mununu Kasiala, emeritus bisschop van Kikwit (Congo) en Erik Varden, die recent bisschop werd benoemd voor het Noorse Trondheim en volgend jaar wordt gewijd.
Lode Van Hecke staat bekend als iemand met een moderne kijk op de plaats van het geloof in de geseculariseerde samenleving. Een man van de wereld, niet alleen maar de contemplatieve monnik die bidt en binnen de muren van de abdij blijft. Hij gaat goed om met de media, communiceert goed en schuwt open gesprekken allerminst.
Dat blijkt ook uit het drieluik dat Leo A. De Bock maakte uit de wandelgesprekken die hij aan zee had met de bisschop. Ze troffen elkaar in Koksijde waar de zus van Van Hecke en haar man een appartement hebben en waar de kerk van OLV ter Duinen en de ruïnes van de 12de eeuwse cisterciënzerabdij een bijzondere aantrekking hebben voor de bisschop.
Het gesprek gaat onder andere over de worsteling van Lode Van Hecke met het al dan niet bestaan van God, de zin van het monnikenbestaan, het leed van de wereld en Al Jazeera, de medeplichtigheid van het westen, de mensen die zijn persoonlijkheid en denken hebben geïnspireerd, het feit dat hij de enige overlevende is van een tweeling, en de eigenheid van het christelijke geloof. Monnik-abt Lode Van Hecke praat vrijuit, open en eerlijk, waardoor het gesprek een bijzondere getuigenis is geworden. -
Hij is in België de eerste trappist die bisschop wordt. Lode van Hecke studeerde filosofie aan de KU Leuven. Tijdens zijn dienstplicht maakte hij – weze het tegen z’n zin - kennis met de cisterciënzerabdij Notre-Dame d’Orval. Hij besluit uiteindelijk om trappist te worden. Maar eerst maakt hij zijn licentiaat studie filosofie af. In 1976 treedt hij in Orval in. Hij legt eeuwige geloften af in 1983 en wordt priester gewijd in 1995. In 1988 promoveert hij tot licentiaat in de theologie aan de KU Leuven.
Lode Van Hecke heeft in Orval achtereenvolgens opdrachten vervuld als novicemeester, subprior, directeur van de brouwerij, prior, econoom en gastenbroeder. Tussen 2002 en 2004 was hij in Rome secretaris van de abt-generaal van de cisterciënzerorde, waartoe de trappisten behoren.
Op 25 januari 2007 verkozen de monniken van Orval hem tot hun abt, de 63ste sinds 1132.
Maar in 2019 verandert zijn koers op aansturen van paus Franciscus. Die benoemt Lode Van Hecke op 27 november 2019 tot 31ste bisschop van Gent. Zijn abtsleuze wordt ook zijn bisschopsleuze: In de vreugde van de Geest.
Het is heel uitzonderlijk dat een trappistenmonnik bisschop wordt. In de hele wereld zijn momenteel slechts twee andere trappisten bisschop: mgr. Édouard Mununu Kasiala, emeritus bisschop van Kikwit (Congo) en Erik Varden, die recent bisschop werd benoemd voor het Noorse Trondheim en volgend jaar wordt gewijd.
Lode Van Hecke staat bekend als iemand met een moderne kijk op de plaats van het geloof in de geseculariseerde samenleving. Een man van de wereld, niet alleen maar de contemplatieve monnik die bidt en binnen de muren van de abdij blijft. Hij gaat goed om met de media, communiceert goed en schuwt open gesprekken allerminst.
Dat blijkt ook uit het drieluik dat Leo A. De Bock maakte uit de wandelgesprekken die hij aan zee had met de bisschop. Ze troffen elkaar in Koksijde waar de zus van Van Hecke en haar man een appartement hebben en waar de kerk van OLV ter Duinen en de ruïnes van de 12de eeuwse cisterciënzerabdij een bijzondere aantrekking hebben voor de bisschop.
Het gesprek gaat onder andere over de worsteling van Lode Van Hecke met het al dan niet bestaan van God, de zin van het monnikenbestaan, het leed van de wereld en Al Jazeera, de medeplichtigheid van het westen, de mensen die zijn persoonlijkheid en denken hebben geïnspireerd, het feit dat hij de enige overlevende is van een tweeling, en de eigenheid van het christelijke geloof. Monnik-abt Lode Van Hecke praat vrijuit, open en eerlijk, waardoor het gesprek een bijzondere getuigenis is geworden. -
Hij is in België de eerste trappist die bisschop wordt. Lode van Hecke studeerde filosofie aan de KU Leuven. Tijdens zijn dienstplicht maakte hij – weze het tegen z’n zin - kennis met de cisterciënzerabdij Notre-Dame d’Orval. Hij besluit uiteindelijk om trappist te worden. Maar eerst maakt hij zijn licentiaat studie filosofie af. In 1976 treedt hij in Orval in. Hij legt eeuwige geloften af in 1983 en wordt priester gewijd in 1995. In 1988 promoveert hij tot licentiaat in de theologie aan de KU Leuven.
Lode Van Hecke heeft in Orval achtereenvolgens opdrachten vervuld als novicemeester, subprior, directeur van de brouwerij, prior, econoom en gastenbroeder. Tussen 2002 en 2004 was hij in Rome secretaris van de abt-generaal van de cisterciënzerorde, waartoe de trappisten behoren.
Op 25 januari 2007 verkozen de monniken van Orval hem tot hun abt, de 63ste sinds 1132.
Maar in 2019 verandert zijn koers op aansturen van paus Franciscus. Die benoemt Lode Van Hecke op 27 november 2019 tot 31ste bisschop van Gent. Zijn abtsleuze wordt ook zijn bisschopsleuze: In de vreugde van de Geest.
Het is heel uitzonderlijk dat een trappistenmonnik bisschop wordt. In de hele wereld zijn momenteel slechts twee andere trappisten bisschop: mgr. Édouard Mununu Kasiala, emeritus bisschop van Kikwit (Congo) en Erik Varden, die recent bisschop werd benoemd voor het Noorse Trondheim en volgend jaar wordt gewijd.
Lode Van Hecke staat bekend als iemand met een moderne kijk op de plaats van het geloof in de geseculariseerde samenleving. Een man van de wereld, niet alleen maar de contemplatieve monnik die bidt en binnen de muren van de abdij blijft. Hij gaat goed om met de media, communiceert goed en schuwt open gesprekken allerminst.
Dat blijkt ook uit het drieluik dat Leo A. De Bock maakte uit de wandelgesprekken die hij aan zee had met de bisschop. Ze troffen elkaar in Koksijde waar de zus van Van Hecke en haar man een appartement hebben en waar de kerk van OLV ter Duinen en de ruïnes van de 12de eeuwse cisterciënzerabdij een bijzondere aantrekking hebben voor de bisschop.
Het gesprek gaat onder andere over de worsteling van Lode Van Hecke met het al dan niet bestaan van God, de zin van het monnikenbestaan, het leed van de wereld en Al Jazeera, de medeplichtigheid van het westen, de mensen die zijn persoonlijkheid en denken hebben geïnspireerd, het feit dat hij de enige overlevende is van een tweeling, en de eigenheid van het christelijke geloof. Monnik-abt Lode Van Hecke praat vrijuit, open en eerlijk, waardoor het gesprek een bijzondere getuigenis is geworden. -
Hij heeft het grootste deel van zijn leven schoenen verkocht. Gaandeweg werd hij daar bijzonder goed en succesvol in.
Maar de schoenen waren nooit waar het voor hem om draaide. Wel, ook gaandeweg, de mensen in z’n onderneming, de bedrijfscultuur, de overtuiging dat ondernemen niet alleen aandeelhouders, maar de samenleving ten goede moet komen. En die overtuiging heeft hij onmiskenbaar verwerkelijkt.
Elf keer werd hij verkozen tot beste werkgever van België. Inmiddels heeft Wouter Torfs z’n nichtje Lise Conix als opvolger.
De koepel van centra voor algemeen welzijnswerk heeft Wouter Torfs nu als voorzitter van haar raad van bestuur. Het CAW schoentje past hem als gegoten. Want het kan anders en het kan vooral beter. Het is een vrijwilligersjob die zijn ogen heeft geopend. Elke nacht vangen CAW’s samen zo'n 1.500 thuis- en daklozen op. Er is enorm veel verborgen armoede en miserie in onze maatschappij, heeft Wouter Torfs met eigen ogen vastgesteld.
De wereld heeft de meritocratie omarmd, het belang van mensen dat wordt afgemeten aan hun verdienste. Maar dat is een jasje dat je lang niet iedereen kan aanpassen, vindt Wouter Torfs. Daar komt bij dat we alle grote ideologieën kwijt zijn. Wouter Torfs vindt soelaas en wijsheid bij de Amerikaanse filosoof Marc Gafni. Dit jaar nog brengt hij een nieuw boek uit. De titel: De Cultuur van de Liefde. De ondertitel: over de homo amor, de mens die volgt op de homo sapiens, de mens die liefheeft. -
Vandaag meer dan ooit is liefde tussen mensen een werkwoord, zo stelt Vansteenwegen scherp. In onze samenleving zijn immers alle ogen gericht op zelfontwikkeling. Blijven herhalen dat samenleven met iemand vraagt om het aanvaarden van verschillen en het vinden van een compromis is zeker geen overbodige luxe. Verbondenheid en geduld zijn volgens deze seksuoloog noodzakelijke ingrediënten om een relatie levendig te houden.
Leo A. De Bock sprak met hem. En hij liet hem uitspreken. -
De Fazenda da Esperança of ‘Boerderij van de Hoop’ is ontstaan in Brazilië. Het gaat om leefgemeenschappen waar aan de hand van een strakke leefregel, spiritualiteit en gebed, doorgaans met succes trachten te ontkomen aan een verslaving of zelfs aan verschillende verslavingen.
Contacten met de buitenwereld zijn beperkt, gsm, internet, televisie, alcohol en alle overige drugs kunnen niet. Elke dag bidden de bewoners de rozenkrans en proberen ze gevolg te geven aan een boodschap uit het evangelie. Een leefgemeenschap is er voor mannen of voor vrouwen, nooit voor beide.
In Veltem-Beisem (Herent) verblijven tussen de vijf en de tien mannen. De meesten hebben verschillende therapieën gevolgd, zonder dat ze daar beter van werden, soms integendeel. Hun begeleider is Jan Cosemans. Hij was zelf jarenlang verslaafd aan alcohol en drugs.
Leo A. De Bock bezocht de Fazenda in Veltem-Beisem. Jan Cosemans en de bewoners Simon en Willem doen hun verhaal.
In deze aflevering van Otheo Radio/De Biotoop komt het onderwerp zelfdoding aan bod. Wie vragen heeft of zoekt om hulp kan terecht op de website zelfmoord1813.be en op de Zelfmoordlijn: 1813. -
Professor Piet Thomas uit Bellegem brengt op zijn 95e nog een nieuw boek uit waarin hij met veel ironie slechte dichters bespreekt. Hij is dan ook, behalve dichter, essayist, priester, theoloog en filosoof, een volbloed criticus die niemand spaart. Piet Thomas woont letterlijk tussen duizenden boeken. Een hondertal daarvan heeft hij zelf geschreven. Piet Thomas schrijft hij nog elke dag. Zijn echte passie is taal. Oude gebedenboeken die nog altijd gebruikt worden, doen hem huiveren. Taal bepaalt wat, hoe en waarom mensen geloven. Als die taal niet goed zit, dan zal het geloof daar hinder van ondervinden. Piet Thomas heeft ook een mening over de Kerk. Ze mist assertiviteit, ze laat zich schuldgevoelens aanpraten en zich in de hoek drummen. Nergens voor nodig, vindt Thomas.
-
Mark Eyskens is een geboren en getogen Leuvenaar. Zijn moeder schonk hem het levenslicht in een kleine woning, gelegen aan de Geldenaakse vest. Vader Gaston Eyskens, een monument in de Belgische politieke geschiedenis, was toen een jonge hoogleraar aan de KULeuven.
Op school vernam Mark dat de mens volgens Darwin van de aap afstamt. De stelling ondermijnde zijn geloof. Tijdens het avondmaal zei hij aan zijn vader: ‘de meester beweert dat we van de aap afstammen’. ‘Jij wellicht; maar ik in geen geval’, was de reactie van vader Eyskens. Aan de KULeuven studeerde Eyskens Rechten en Filosofie en Economische wetenschappen.
In 1962 werd Eyskens docent aan de faculteit Economische en Toegepaste Economische Wetenschappen van de KUL.
In 1967 werd hij gewoon hoogleraar economie. Eyskens werd een veel gevraagd spreker op talrijke congressen, colloquia, symposia … Hij zette de stap naar de politiek. Mark Eyskens zou zestien jaar lid zijn van de federale regering. Korte tijd was hij ook premier Hij schreef 67 boeken.
Leo A. De Bock mocht hem thuis opzoeken en dat leverde deze boeiende podcast op. -
In deze tweede aflevering praat Leo A. De Bock met Christophe Busch over hoe we het onheil van collectief geweld zouden kunnen afwenden, over kleine, moedige mensen, die samen het verschil maken en over de velen die wegkijken en zwijgen.
Beluister hier de eerste aflevering: Christophe Busch over de duivel in elk van ons: https://www.otheo.be/artikel/christophe-busch-over-duivel-elk-otheo-radio -
Hoe is het mogelijk dat mensen die niet meteen veel verschillen van u en ik uiteindelijk medemensen vernederen, folteren en vermoorden, zonder dat hun geweten hen ook maar in het minst parten speelt?
Met ‘De Duivel in elk van Ons’ schreef criminoloog, historicus en directeur van het Hannah Arendt Instituut (Mechelen) Christophe Busch één van de meest beklijvende boeken van 2024. De 900 pagina's dikke turf verveelt geen moment, maar vooral biedt het boek een helder inzicht in hoe collectief geweld – terrorisme, oorlog, genocide, de holocaust – tot stand komt. Hoe en waarom gaan respectabele mensen over tot extreem geweld, zoals in nazi-Duitsland is gebeurd? Christophe Busch onderzoekt het op een heldere en genuanceerde manier. Hij demoniseert de dader niet, maar het proces dat tot daderschap leidt.
Busch werkte twaalf jaar in een forensisch psychiatrisch centrum, waar hij veel ervaring opdeed over daderschap. Hij begeleidde onder anderen een jonge moeder die haar kind gedood had. Hij zag snel in dat de waarheid over zogenaamde monsterlijke misdaden nooit zwart-wit is.
De duivel in elk van ons is opgesplitst in twee grote delen: ‘Het gezicht van het kwaad’ en ‘De analyse van het kwaad’.
In het eerste deel vertelt de auteur vier levensverhalen van mensen die het kwaad belichaamden. Rudolf Höss, de commandant van Auschwitz; Adolf Eichmann, een vooraanstaande SS-functionaris die het transport van miljoenen Joden naar de concentratie- en vernietigingskampen organiseerde; Irma Grese, die kampbewaakster was in Ravensbrück, Auschwitz en Bergen-Belsen; en Marcella Gombeir, afkomstig uit Poperinge en de enige Vlaamse kampbewaarster in nazi-Duitsland.
Het tweede deel van het boek zoekt antwoorden op de vragen over het hoe en waarom. Hoe is het mogelijk dat mensen die niet meteen veel verschillen van u en ik uiteindelijk medemensen vernederen, folteren en vermoorden, zonder dat hun geweten hen ook maar in het minst parten speelt? -
Walter Zinzen: Wij zitten vast in een oorlogsretoriek [Otheo Radio] by Otheo Radio
-
Tijdens de laatste week van de synode (oktober 2024) in Rome vroeg Leo August De Bock aan Dirk Smet of hij hem niet wilde meenemen op een tocht door Rome om samen enkele van zijn favoriete plekken te bezoeken. En dat kon. De drie bestemmingen die Dirk Smet koos zijn de Belgische ambassade bij de Heilige Stoel – waar hij raadsheer was - , Vaticaanstad en de begraafplaats Campo Santo.
Ontdek Rome, de Paus en het Vaticaan door de ogen van Dirk Smet in een nieuwe aflevering van Otheo Radio. - Laat meer zien
![Dirk De Wachter: 'We zijn in de bochtigheid van het menselijke parcours aanbeland' [Otheo Radio]](https://is1-ssl.mzstatic.com/image/thumb/Podcasts124/v4/d6/3a/6c/d63a6c15-8724-23d3-b2e2-1690a9eb8136/mza_14286342969486865311.jpg/80x80bb.jpg)