Afleveringen
-
Wat zou je vandaag anders doen als je weer helemaal vrij was om te kiezen?
Dit is geen aflevering over rouwen. Nee, dit is een aflevering over leven. Hoe verlies juist een kans is om opnieuw te kiezen. Om te leven, met alles wat je hebt, hier en nu.Dus, ben je klaar voor die stap? Luister snel, want ik vertel je alles wat je moet weten om van verlies naar vervulling te gaan. En geloof me, het kan sneller dan je denkt.
Wil je ook van verlies naar vervulling? Ik help je graag.-------
In deze aflevering deel ik met je hoe verlies je hele leven kan veranderen – van je relaties tot hoe je naar jezelf kijkt. En ik beloof je, het hoeft niet het einde te zijn, het kan juist het begin zijn van iets nieuws en moois.
Ik neem je mee in mijn eigen verhaal, de momenten dat ik dacht alles kwijt te zijn, en hoe ik ontdekte dat verlies ook de deur kan openen naar een nieuw begin. Dit is geen aflevering over rouw, maar over leven. Over keuzes, over hoop, en over hoe je jezelf opnieuw kunt vinden, zelfs na het grootste verlies.
Wat je kunt verwachten
Hoe verlies niet alleen gaat over het missen van iemand, maar alles in je leven kan raken – je relaties, je kijk op jezelf, de toekomst.
Hoe verlies je uitnodigt om opnieuw naar jezelf te kijken, om jezelf opnieuw te ontdekken. Het is helemaal oké om dat stapje voor stapje te doen.
Hoe verlies je eigenlijk een kans biedt om opnieuw te kiezen voor wat écht belangrijk voor je is. Wat zou je vandaag anders doen als je weer helemaal vrij was om te kiezen?
Hoe vastzitten in het verleden je niet verder helpt, en wat je kunt doen om die blokkades los te laten, zodat je opnieuw kunt ademen.
Waarom de dingen die je niet hebt gedaan vaak de grootste spijt brengen, en hoe je kunt kiezen om dat niet je verhaal te laten zijn.
-
Paulette heeft al sinds jongs af aan last van depressies. Als ze met haar vriend op vakantie is escaleert het volledig en doet ze een poging om haar leven te beëindigen... Ze overleefd het ternauwernood. Na maanden revalidatie kan ze het verhaal navertellen, dat doet ze in deze podcast.
Nu zet ze zich in om het taboe op mentale problemen te doorbreken en depressies meer bespreekbaar te maken. Ook studeert ze psychologie om straks jongeren te kunnen helpen.
Heb je zelf donkere gedachten die je in de weg zitten? Praat erover, vraag hulp en/of bel 113. Je bent niet de enige en er zijn veel mensen die je willen helpen.
Met liefde,
Annemiek
----------------------------Wil je anderen helpen bij rouw?
Gratis webinar: https://grief-academy.webinargeek.com/succesvol-worden-als-rouwprofessional
Rouwexpert Jaaropleiding (start 1 oktober 2024): https://griefacademy.lpages.co/rouwcoach-expert-opleiding/
-
Zijn er afleveringen die ontbreken?
-
Elvira is net terug van een prachtige reis naar Indonesië wanneer haar wereld plotseling instort: haar moeder overlijdt onverwacht. In de nasleep hiervan vindt ze steun bij haar nichtje, die ook haar moeder heeft verloren, terwijl de rest van de wereld langs haar heen gaat.
Als enig kind neemt Elvira de zorg voor haar vader op zich, die zichzelf vooral verdoofd door het leven sleept. Ze wordt de moederfiguur van het gezin. Wanneer haar vader uiteindelijk ook plotseling overlijdt, ontstaat er ruimte voor Elvira om haar eigen missie te omarmen en na te jagen.
Met liefde,
Annemiek
--------------
Wil je ook anderen helpen bij rouw? Op 1 oktober 2024 start de nieuwe groep.
https://griefacademy.lpages.co/rouwcoach-expert-opleiding/ -
Linda is uitvaartondernemer en founder van Afscheid Academie. Onverwachts vindt Linda haar broer nadat hij enkele weken gemist wordt. Een traumatische ervaring die leidt naar de essentie van haar bestaan; iedere dag leven en mensen een afscheid bieden vol beleving. Ze gooit het roer om.
"Een goed afscheid zorgt voor een lichtere rouwreis" zegt Linda. Daarom leidt ze nu uitvaartondernemers op die net als zij deze belangrijke taak gaan vervullen.
Instagram:@afscheid.academie
@linda.janmaat
Met liefde,Annemiek
--------------
Wil je anderen helpen bij rouw?
https://griefacademy.lpages.co/rouwcoach-expert-opleiding/ -
Eigen verlieservaringen als voedingsbodem voor impact
Onlangs ging ik in gesprek met Bettie Bolderink.
Bettie heeft een bijzonder verhaal. Als kind miste ze een vorm van begeleiding in haar leven bij wat ze onderweg allemaal tegenkwam. Jaren later, toen ze aan het werk ging als leerkracht, merkte ze plotseling op dat zij zelf over een groot talent beschikt. Iets wat haar jongere zelf zo had gemist in anderen.
Na dit besef moment is Bettie zich verder gaan specialiseren en ontwikkelen en besloot door te studeren. Nu is ze orthopedagoog en gedragswetenschapper en begeleidt ze kinderen tussen de 10 en 14 jaar bij verlieservaringen met haar eigen methode. Ook schreef ze het boek: "Veerkracht bij verlies."
Het verlies van een dierbare vriendin heeft ook een extra laag aangebracht op het werk dat zij nu doet. Bettie vond het lange tijd lastig om zichtbaar te worden. Haar vriendin vond dit veel makkelijker.
Op haar sterfbed gaf ze Bettie mee dat het nu haar tijd is en dat ze het stokje doorgaf.
Kort daarna kwam de Grief.Academy op haar pad, is ze nu erkend rouwexpert én zichtbaar meer impact aan het maken in het leven van kinderen, opvoeders en onderwijsprofessionals.
Meer info over Bettie: www.bettiebolderink.nl
Of Instagram: www.instagram.com/bettiebolderink
Met liefde,
Annemiek
--------------
Wil je anderen helpen bij rouw?
https://griefacademy.lpages.co/rouwcoach-expert-opleiding/
-
Je vader verliezen is intens en enorm verdrietig. Maar hoe is het als je na het overlijden niet de kans krijgt om het overlijden te vertellen aan je dierbaren? Je kinderen, je vrienden?
Omdat op dat moment de media het al naar buiten heeft gebracht.
De meesten kennen haar vader: Koos Alberts. Je denkt meteen aan alle mooie muziek.
Maar voor Christa is het natuurlijk gewoon haar vader. Dit maakte de rouwreis anders.
Hoe is het om een uitvaart te hebben als de media in de buurt zitten? Vandaag in de podcast: Christa Krommenhoek.
Meer informatie over het boek (gratis te downloaden):
https://christakrommenhoek.nl/
Met liefde,
Annemiek.
-
Sinds haar 12e weet Isabelle al: "Ik hoor hier niet. Ik hoor niet op deze aarde." Op dit moment is ze 30 jaar en heeft ze verschillende verlieservaringen meegemaakt. Ze voelt aan alles dat ze hier niet hoort en dat ze hier niet meer wil zijn. Daarom heeft ze zich ingeschreven bij de Levenseindekliniek (Expertisecentrum Euthanasie). Vandaag is ze te gast om over dit intense onderwerp te praten. Ze is hier om haar ervaringen te delen, zodat we weten hoe het is om zoiets te ervaren.
Met warmte,
Annemiek.
-
Vandaag is Marco Strijker te gast. Marco is jarenlang mishandeld en verwaarloosd als kind.
Dit heeft ongelooflijk diepe sporen achtergelaten in zijn leven, waar hij nog steeds dagelijks hinder van ondervindt. Marco heeft als missie om kindermishandeling een podium te geven,
zodat er meer aandacht naartoe gaat en er meer kinderen geholpen kunnen worden.
Marco heeft al zijn ervaringen in een boek opgeschreven.
Hij probeert de effecten ervan te laten zien, de verwoestende impact en de omvang van het probleem. Bijna 120.000 kinderen worden ieder jaar mishandeld. Dit probleem bestaat al heel lang.
Er is nog niet genoeg vooruitgang geboekt en Marco wil daar graag een verschil in maken met zijn verhaal en de donaties die met het boek komen.
Met warmte,
Annemiek.
-
Judith's zoon raakte verstrikt in een web van verslaving, waardoor zij tussen hoop en wanhoop balanceerde. Ze werd telkens geconfronteerd met zijn terugvallen - of het nu gevangenisbezoeken, ziekenhuisopnames, arrestaties of vermissingen waren. Door de jaren heen was hun relatie een rollercoaster van emoties en was écht contact met hem ingewikkeld.
Tot overmaat van ramp ontwikkelde Roy een depressie en kwam hij in de psychiatrie terecht. Daar kreeg hij een nieuwe verslaving: medicijnen. Zijn leven nam een donkere wending; dagelijkse drugsmisbruik leidde tot ernstige fysieke gevolgen die hij niet overleefde.
Voor Judith begon een nieuw hoofdstuk van rouw. Ze kwam tot het pijnlijke besef dat haar liefde voor haar zoon zich had ontwikkeld tot een verslaving op zich.
Judith, dank voor je moed om je rouwreis met ons te delen.
Ze heeft haar ervaringen en gevoelens omgezet in een diepgaand boek genaamd 'Verslaafd aan mijn kind'. Bestel het boek via deze link: [https://www.bruna.nl/boeken/verslaafd...](https://www.bruna.nl/boeken/verslaafd...)
Met warmte,
Annemiek.
-
Het is 2018 als Kasper te horen krijgt dat hij ongeneselijk ziek is. Van alle emoties die erbij komen kijken merkt hij 1 ding op. Mannen gaan zo anders ons met een ongeneselijke ziekte dan vrouwen. Hij vind dit ontzettend interessant en besluit om er een geheel boek over te schrijven die net is uitgekomen ‘Écht de sjaak!’
Het begon allemaal met buikpijn en wat vage klachten. In 2014 was Kasper sportief bezig en regelmatig te vinden in de sportschool.Totdat een apparaat kapotging en Kasper een zware hersenschudding kreeg. Kasper heeft ADHD en door de medicijnen die hij voor de hersenschudding kreeg werd het opeens ontzettend rustig in zijn hoofd. Iets wat hij niet gewend was. Het voelde voor hem verlammend waar hij van schok. Daardoor ging het herstel ook niet makkelijk. Er kwamen ook steeds meer klachten bij zoals 2x een hartinfarct en nog meer klachten die niet te verklaren waren.
Eind 2018 voelde hij een raar bobbeltje in de buik met zeurende pijn.
één dag later was hij al in het ziekenhuis en een week later kreeg hij het nieuws dat hij een ongeneeslijke vorm van kanker heeft. In 2014 stond zijn leven stil, maar nu al helemaal. Je denkt niet aan het einde. Maar nu word je met je neus op de feiten gedrukt.
We gaan het hebben over hoe het is om ongeneeslijk ziek te zijn. Hoe is het om de dag te starten en niet te weten hoeveel er nog komen gaan?
Met liefde,
Annemiek
-
Elvira is 8 maanden zwanger als haar vrouw Magali borstkanker blijkt te hebben.
Elvira en Magali vonden een huis en baan in België om samen een gezin te stichten.
Een reis die wat lastiger was dan verwacht.
Elvira werd uiteindelijk zwanger van hun dochtertje Luna maar dat heeft 1,5 jaar geduurd met medische hulp vanaf dag één. Tussendoor ook nog een miskraam, tien pogingen van inseminatie en vier IVF pogingen.
Dan is het augustus en is Elvira is 8 maanden zwanger. Ze zijn bij de gynaecoloog voor een contrale van moeder en kind en Magali laat gelijk even haar borst checken omdat het ongewoon voelt. Ze zijn beide nuchter dus waren rustig. De gynaecoloog bleef ook heel kalm. Ze verwachtte niks ernstigs maar wilde het voor de zekerheid toch laten onderzoeken. Ze konden die dag nog terecht voor extra controle. Dat vond ze verdacht dat het zo snel kon. Ze hebben alles uit de kast getrokken die dag. Dan realiseer je je dat het niet goed zit. Toen Magali klaar was wist ze al; dit zit niet goed.
Na 2 dagen werden ze gebeld met het nieuws dat het om borstkanker gaat. De tumor was al bijna 2,5 centimeter, dus vrij groot. Er werd meteen een plan opgemaakt en ze moest de week erop al starten met chemo. Ze moest vier keer chemo om de twee weken, daarna om de week een lichtere chemo. In totaal 12 tot 16 chemo’s. Maar die heeft ze nooit af kunnen maken....
Zodra baby Luna geboren wordt moeten ze vrij snel afscheid van elkaar nemen.
Hoe doe je dat? Hoe gaat zoiets? Hoe kom je hier doorheen? Ik ben ontzettend dankbaar dat Elvira haar verhaal wil doen en dat we meer te weten komen over haar rouwreis en prachtige missie.
Wil je meer informatie over Elvira? Bezoek dan zeker haar website:
https://dicht-bij-jou.com/
Met liefde,
Annemiek
-
Benthe haar eerste ervaring met verlies begon al bij haar geboorte toen ze haar tweelingzusje Sabine verloot. Haar moeder had zwangerschapsvergiftiging en op een gegeven moment zagen ze dat nog maar 1 hartje klopte. Sabine is 15 maart overleden en Benthe is 16 maart geboren.
Op haar 16e zijn de ouders van Benthe gaan scheiden. Haar vader kreeg een relatie met een van de beste vriendinnen van haar moeder die ze heel goed kende. Dat maakte het allemaal heel ingewikkeld. Het was een flinke klap. Hierdoor raakte ze compleet het vertrouwen in haar vader kwijt.
Ongeveer 1,5 jaar na de scheiding van haar ouders kreeg haar vader de diagnose kanker. Hierdoor heeft Benthe ook niet veel van de scheiding zelf kunnen verwerken omdat dit al vrij snel erbij kwam. Daar begon de rouwreis al. Ze zorgde voor haar vader terwijl hij aftakelde. Het was de omgekeerde wereld. Het beeld van een sterkte grote vader veranderde. Toen nam Benthe al langzaam afscheid van haar vader.
Door haar leven heen maakte Benthe meerdere keren verlies mee en verschillende vormen van rouw. Ze is nu midden twintig en heeft de missie om mensen te helpen bij hun rouwreis. Prachtige doelen en plannen en ontzettend inspirerend hoe ze haar rouwreis leeft.
Met liefde,
Annemiek
-
Weduwe als je 21 jaar bent. Het overkwam Marieke Mulder.
Marieke was 18 jaar toen ze Wesley leerde kennen tijdens het buurtfeest. Al snel hadden ze een bijzondere klik. Maar Wesley besefte zich ook heel goed wat zijn situatie was. Op dat moment had hij namelijk een half jaar geleden te horen gekregen dat hij darmkanker heeft. Ondanks dat hij het spannend vond om in zo’n periode een relatie aan te gaan, wilde ze het allebei proberen.
Daarnaast waren alle behandelingen en operaties geslaagd. Het zag er goed uit voor Wesley. Een paar maanden later werd Wesley schoon verklaard. Wel wisten ze dat er een grote kans zou zijn dat de kanker ooit terug zou komen. Maar dat zou hopelijk pas een zorg zijn ver weg in de toekomst. Na een half jaar moest Wesley terug voor zijn eerste controle. Helaas ging het daar al gelijk mis. De kanker was weer terug. Een flinke klap en nieuws wat je eigenlijk niet verwacht.
Het was een hele mooie en intense relatie. Je bent met onderwerpen bezig waar je helemaal niet mee bezig hoort te zijn op zo’n leeftijd. Chemo bestralingen, de gezondheid van Wesley. Dat stond allemaal voorop.
Het was een lange weg met veel behandelingen. In september 2005 kregen ze het slechte nieuws te horen dat ze niks meer voor Wesley konden betekenen. Hij heeft daarna nog 3 maanden mogen leven. In die periode zijn ze voor geregistreerd partnerschap gegaan omdat Wesley Marieke goed wilde achterlaten.
Vandaag ga ik met Marieke in gesprek over hoe dat is op die leeftijd, hoe gaat je omgeving daar mee om? En hoe ga je verder met je eigen leven?
Met liefde,
Annemiek
-
Het is 2017 als Joanne moeder wordt van haar prachtige dochter Roos.
Met haar man is ze in de zevende hemel en geniet ze enorm van het moederschap. Maar dan in 2018 merken ze dingen op die niet helemaal kloppen en waar ze vraagtekens bij stellen. Dan belanden ze in een molen van diagnoses, artsen en alles wat erbij komt kijken. Ze komen erachter dat Roos een lichte beperking heeft. Het toekomst plaatje wordt dan ineens heel anders dan ze voor ogen hadden. Dan start ook het rouwen met levend verlies. Vanaf dat moment is het de missie van Joanne om het taboe omtrent levend verlies te ontbreken en ouders bij elkaar te brengen.
Ik ben super dankbaar dat ze met ons haar verhaal en ervaring wil delen.
Met liefde,
Annemiek
-
Anouk is 23 jaar als ze de diagnose kanker krijgt. Ze was in Wenen op bezoek bij een vriendin toen ze hevige krampen kreeg. In het ziekenhuis bleek dat ze een cyste had op haar eierstok. Door de zwaartekracht was haar eierstok gedraaid wat ontzettend veel pijn deed. Ze is acuut geopereerd en naar een paar dagen mocht ze naar huis om te revalideren.
Een half jaar later kreeg ze een bobbel in haar linker lies wat ook een cyste bleek te zijn. Na nog een operatie bleek het te gaan om kanker en moest ze al vrij snel beginnen met chemo zodat ze zeker wisten dat alle kankercellen uit haar lichaam waren.
Een ontzettend heftige en zware tijd voor Anouk die ook nog eens ontzettend jong was. Daarnaast was het ook een periode waarin haar vader de diagnose depressie kreeg. Iets wat ze heel moeilijk vond om mee om te gaan omdat ze er zo weinig vanaf wist.
Na de chemo’s werd Anouk genezen verklaard maar eigenlijk voelde ze zich op dat punt het aller ziekst. Het revalideerde duurde heel lang en het leven ging natuurlijk gewoon door. Op een gegeven moment kwam ook het punt dat ze dacht dat het beter ging met haar vader. Hij bouwde zijn medicatie af en het leek alsof ze beide hun leven weer oppakte. Anouk ging weer aan het werk in Utrecht waar ze op een dag een telefoontje kreeg van haar moeder. Haar vader had zichzelf opgehangen. Op dat moment weet je niet wat je overkomt. Je eigen vader die ervoor kiest om uit het leven te stappen.
In dit gesprek gaan we het hebben over haar verlies ervaringen in haar leven en de keerzijde van rouw.
-
Shanti was 27 jaar toen ze Thomas ontmoette op een feestje. Het was net uit met haar relatie en kon wel wat afleiding gebruiken. Thomas was een charmante gast die goed kon praten. Meerdere dates volgde en al snel merkte Shanti dat er iets niet helemaal klopte. Ze voelde zich gespannen en haar lichaam gaf al aan dat het niet goed zat. Ze besloot het gevoel te negeren en naar een paar dates kreeg ze een relatie met Thomas. Alles ging toen vrij snel. Ze ontmoette zijn ouders, ze was veel bij hem en het voelde als een sprookje. Maar het greep haar ook bij de keel omdat het allemaal zo snel ging. Als ze er nu op terug kijkt ziet ze al genoeg tekenen van een narcistische persoonlijkheid stoornis.
5 maanden later raakte ze ongepland zwanger. Het kindjes was zeker meer dan welkom maar Shanti merkte ook dat ze het heel spannend vond. Kon ze het kindje wel een veilig thuis bieden met alle spanningen in de relatie? Ook tijdens de zwangerschap was er regelmatig ruzie, woede-uitbarstingen van Thomas en genoeg onveilige en onrustige situaties. Erover praten durfde ze niet want het voelde niet veilig genoeg om dat te kunnen doen.
Toen Elfin werd geboren, Elfin werd uiteindelijk geboren met een keizersnee. Hierdoor moest Shanti een tijdje in het ziekenhuis blijven. Dit voelde eigenlijk heel fijn want hierdoor was ze zich veiliger en had ze rust. Eenmaal weer thuis bij Thomas begonnen alle ruzies en woede-aanvallen weer. Op een dag besloot Shanti om naar het optreden van haar broer te gaan en dat haar moeder op Elfin zou passen. Op het laaste moment accepteerde Thomas dit niet en dwong haar naar huis te komen. Toen Shanti dit weigerde heeft Thomas Elfin met veel geweld bij de moeder van Shanti opgehaald. Dit escaleerde in een ruzie waar ook de politie bij betrokken raakte. Hoe gek het ook klinkt maar deze situatie voelde voor Shanti als een bevrijding. Ze kon haar verhaal kwijt bij de politie en aangifte doen.
Na deze ruzie werden er afspraken gemaakt. Shanti verbleef een tijdje bij haar zus en bracht Elfin zo nu en dan naar de moeder van Elfin zodat Thomas Elfin kon zien. Maar al snel voelde dat ook niet meer goed en gaf ze aan dat Thomas er niet bij mocht zijn. Op 22 juli wilde Shanti Elfin ophalen bij de moeder van Thomas als uiteindelijk Thomas de deur open doet. Ze wist meteen dat het niet goed zat en wilde zo snel mogelijk Elfin meenemen. Dit was de dag van het familiedrama. Die dag heeft Thomas zijn moeder en hun zoon om het leven gebracht en daarna zelf uit het leven gestapt. Shanti heeft kunnen ontsnappen en is gevlucht naar de buren om hulp te halen.
Shanti vertelt ons haar ontzettend heftige verhaal en hoe ze terugkijkt op die periode om andere in soortgelijke situaties te kunnen helpen en ondersteunen.
Het is ontzettend moedig dat Shanti deze rouwreis met ons deelt.
-
Deze week deel ik met jullie een gesprek samen met Annelies van Eijck van kindvrijleven.nl.
Als we aan verlies denken, dan denken we al snel aan overlijden.
Maar er zijn ook andere momenten in het leven dat er iets gemist wordt wat er eigenlijk nooit is geweest. Zoals bij kinderloosheid.
Annelies was al heel lang aan de pil toen ze samen met haar vriend besloot om ermee te stoppen om het te gaan proberen. Samen een gezin starten.
Na zo’n 10/12 maanden van proberen is Annelies naar de huisarts gegaan om zich te laten informeren. Meteen werd ze door gestuurd naar het ziekenhuis om onderzoek te starten. Maar precies op dat moment kwam ze erachter dat ze op een natuurlijke manier zwanger was geworden. Op de eerste echo was er een kloppend hartje te zien. Maar bij de tweede echo was er geen hartslag meer. Een miskraam. Op dat moment wist ze: een volgende zwangerschap gaat niet meer hetzelfde zijn. Niet meer zo zorgeloos.
Ze besloten op te starten met een medisch traject om zwanger te kunnen worden.
In 10 jaar tijd heeft Annelies uiteindelijk 8 positieve zwangerschap uitslagen gehad maar helaas allemaal zonder succes.
Een medisch traject als je zwanger wil worden heeft ontzettend veel impact op je.
Je bent ontzettend vaak in het ziekenhuis voor controles, het hormoon spuiten. Het is heel erg pittig vertelt Annelies. Mijn leven stond die 10 jaar echt ‘on hold’.
Bij een derde ivf-behandeling besloot Annelies samen met haar partner om het niet door te zetten. Ze kon niet meer. Op dat moment wist ze. Wij gaan geen ouders worden.
Een ontzettend moeilijk en pijnlijk besef. Annelies heeft veel gehuild maar ze voelde zich ook heel krachtig. Het is een heel erg dubbel gevoel. Aan de ene kant een bevrijding dat je niet meer hoeft en je leven weer terug hebt. Maar het gaf ook een enorme leegte omdat je weet dat je geen ouder gaat worden.
Met liefde,
Annemiek
-
Deze week ga ik in gesprek met dokter Chantalle Burgers.
Chantalle is opgegroeid in een warm en hecht gezin met een oudere en jongere zus.
In 2015 werd Chantalle zwanger van een tweeling en vierde haar ouders hun 60ste verjaardag. Dat was het laatste feest dat er nog niemand ziek was.
Chantalle was net weer begonnen aan haar studie toen ze die week te horen kreeg dat haar jongere zusje Karlijn (op dat moment 26 jaar) borstkanker had. Een maand later kregen ze te horen dat hun vader darmkanker had.
Dit nieuws had zoveel impact op haar dagelijks leven dat ze al vrij snel besloot dat het haar niet lukte om door te gaan met haar studie. Haar vader kreeg ook slecht nieuws op slecht nieuws waardoor haar rouwreis toen al begon.
Bij haar vader wisten ze al vrij snel zeker dat hij niet meer beter zou worden.
Haar jongere zusje Karlijn heeft uiteindelijk een ziektebed gehad van zo’n 1,5 jaar.
In het begin leek haar kanker goed te behandelen. Ze is zelfs 1 jaar schoon verklaard.
Maar uiteindelijk kreeg ze gekke plekjes op haar hoofdhuid. De dermatoloog nam een biopt af en al vrij snel kwam de uitslag dat er uitzaaiing was van haar borstkanker. Op 28-jarige leeftijd kreeg haar zusje Karlijn te horen dat ze niet beter zou worden. Na dat nieuws heeft ze nog 2,5 jaar mogen leven met de wetenschap dat ze niet beter zou worden.
Chantalle vertelt tijdens ons gesprek hoe zij die periode heeft ervaren en hoe het nu met haar gaat. Hoe ze terugkijkt op deze heftige periode en welke wijze lessen ze eruit heeft gehaald.
Wil je meer over het verhaal van Karlijn lezen? Lees dan haar blog op https://e-nuf.nl/
Met liefde,
Annemiek
-
Deze week heb ik een bijzonder gesprek met Marieke Zuidema.
Op 23 april vertrekt de man van Marieke naar werk met haar auto.
Later die dag zouden ze elkaar thuis weer treffen om samen te eten. Christian zou alvast koken. Toen Marieke eenmaal thuis was merkte ze op dat Christian er nog niet was. Al meteen voelde het niet goed en checkte ze 'zoek mijn iPhone'. Ze zag dat Christian langs de weg stond.
Na meerdere keren bellen zonder gehoor, en Christian die nog steeds op dezelfde locatie stond werd ze paniekerig.
Op het internet ging ze opzoek naar nieuwsberichten over een eventueel ongeluk. Toen ze op Google de weg intikte verscheen er meteen meerdere nieuwsberichten van een ongeluk die dag en herkende ze haar auto.
Dit kon niet waar zijn. Voor de zekerheid belde ze het ziekenhuis om te vragen of haar man was binnengebracht die dag. Maar niemand onder die naam was vandaag binnen gebracht. Op dat moment wist ze, de politie kan elk moment hier zijn om het slechte nieuws te brengen.
Ik wil Marieke ontzettend bedanken dat ze haar verhaal met ons wil delen en alle wijze lessen die ze uit deze moeilijke periode heeft gehaald.
Met liefde,
Annemiek
-
Deze week ga ik met Marlou Volkerink het gesprek aan over het verlies van haar dochter.
Een bijzonder gesprek aangezien ik mijn dochter Vlinder ook ben verloren halverwege de zwangerschap.
We bespreken hoe haar leven was voor het verlies.
Marlou is iemand met veel ambitie, rennen en vliegen en graag een succes willen maken van haar business.
Op een gegeven moment besloten Marlou en haar partner dat ze graag ouders willen worden en ze er klaar voor zijn. Ze stopt met de pil en al vrij snel is ze zwanger. Hun geluk kan niet op! Ze besluiten op babymoon te gaan naar Zuid-Afrika om van de zwangerschap te genieten en om tot rust te komen.
Helaas krijgt Marlou te horen dat haar oma snel te overlijden komt en dat ze langs moet komen om afscheid te nemen. Na een emotioneel afscheid van haar oma krijgt Marlou wanneer ze thuis is al snel krampen. Ze zoekt er niet al te veel achter en denkt vooral dat het door alle emoties komt. Maar niets is minder waar en even later breken haar vliezen op het toilet.
Er werd besloten om naar het ziekenhuis te gaan en dan blijkt het toch compleet mis. Het voetje was al door de baarmoeder dus de bevalling was al op gang gezet. Met spoed naar gingen ze naar het andere ziekenhuis en daar moest Marlou bevallen. De artsen overlegde wat de opties waren en al snel kwam naar voren dat de overlevingskans niet groot was. Dan moet je de keuze maken wat je gaat doen.
Toen ze van de weeënremmers af was kwam al snel de bevalling op gang en werd haar dochtertje geboren. Niet heel veel later overleed ze in het ziekenhuis.
Ik ben ontzettend dankbaar dat Marlou tijd heeft genomen om haar verhaal met ons te delen. Het is niet makkelijk om over verlies te praten, laat Marlou weten dat je haar verhaal hebt gehoord en deel een reactie onder de video.
Met liefde,
Annemiek
