Afleveringen

  • Ej pamiętacie siebie w okresie nastoletnim?
    Bo ja pamiętam aż za dobrze. Pamiętam fryzury (które sama obcinałam) i stylizacje (które, o zgrozo, sama wybierałam), relacje (przez które wielokrotnie płakałam, ale nadal były najważniejsze) i to poczucie, że świat mnie nie rozumie. Patrząc z ciarami krindżu i wzruszenia na zdjęcia z tego okresu myślę sobie, że było jednocześnie trudno i pięknie mieć naście lat. Ale na pewno nie było łatwo - ani nastoletniej mnie, ani nikomu dookoła (sorry, Mamo!). Pod pozornie zblazowaną miną tkwiło dużo lęku i niepewności.

    Jak zatem wspierać nastolatka? Czy to w ogóle możliwe?

    O tym rozmawiałam z psychologiem, psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym, autorem książek psychoedukacyjnych Arturem Gębką.

    Bierzcie i ślijcie w świat - może dotrze do nastolatków, ale przede wszystkim ich troskliwych opiekunów?

    Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu kłaniam się w pas Patronom i Patronkom <3

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Zaburzenia odżywiania, to nie wyłącznie anoreksja i bulimia. Te, najpowszechniej znane, stanowią poważne zagrożenie dla życia i zdrowia.

    O rodzajach zaburzeń odżywiania, ich leczeniu, występowaniu i czynnikach, które wpływają na ich powstawanie rozmawiam z psychoterapeutką poznawczo-behawioralną, Dagmarą Pietruszewską, która specjalizuje się w pracy z młodzieżą i dorosłymi z takim rozpoznaniem.

    Za możliwość realizacji i dystrybucji tego odcinka bardzo dziękuję Patronom i Patronkom podcastu.

    Ślijcie dalej w świat tym, którym może się przydać!

    xoxo,

    Gutral (gada)

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Zijn er afleveringen die ontbreken?

    Klik hier om de feed te vernieuwen.

  • Lekarz jak każdy inny - a mimo to budzi obawy. Rozmawia, zadaje pytania by udzielić jak najlepszej pomocy - a jednak obawiamy się, czy ktoś zobaczy, że wychodzimy z gabinetu właśnie tego specjalisty. Tak, poza psychoedukacyjną bańką istnieje taki świat.

    Dlatego z najbardziej empatyczną i wnikliwą lekarką psychiatrii jaką znam - Aleksandrą Topolewską-Wochowską, moją koleżanką, także psychoterapeutką, opowiadamy o tym, co dzieje się po zamknięciu drzwi gabinetu: na czym polega wywiad psychiatryczny, jak wyglądać może współpraca psychiatry i psychoterapeuty, czy leki psychiatryczne faktycznie uzależniają i jakie skutki uboczne powodują?

    Jeżeli ten odcinek nie jest dla Was, to może dla kogoś, kto odwleka zajęcie się swoim własnym
    zdrowiem? Można śmiało wysyłać w świat.

    Za możliwość realizacji i dystrybucji tego podcastu kłaniam się nisko Patronom i Patronkom <3

    Jakie macie doświadczenia z wizyt psychiatrycznych?

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • To było tak: usłyszałam na wykładzie w USA hasło “grit”. Nie kojarzę, coś mnie ominęło! Googluję. Wyniki wskazują jasno, kogo powinnam pociągnąć za język w tejże sprawie: the one and only @abramowiczdaria - psycholożkę w sporcie i biznesie.
    I tak też się stało. A o determinacji w sporcie, edukacji, życiu możecie posłuchać w tym oto odcinku, który uważam, że jest nie tylko zacny, zabawny, ale i pouczający niezwykle.

    Za możliwość realizacji i dystrybucji tego podcastu serdeczne Freud zapłać wszystkim Patronom i Patronkom. Luv ya guys!

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Czasem cierpi ciało, a to napędza trudności w obszarze zdrowia psychicznego. Pośrednio i bezpośrednio. Jakość życia to także ważny komponent psychicznego dobrostanu, a nad niektórymi jego aspektami możemy mieć limitowaną kontrolę.

    O zdrowiu psychicznym i pracy psychoterapeutycznej z osobami, które żyją z endometriozą porozmawiam z Małgorzatą Orzeł, psycholożką, certyfikowaną psychoterapeutką poznawczo-behawioralna, psychoterapeutką par, psychoonkolożką i pedagogiem specjalnym; założycielką Centrum Psychoterapii & Wsparcia Psychologicznego w Ginekologii i Położnictwie, prowadzącą konto na Instagramie @psychoterapia_w_ginekologii.

    Małgosia jest autorką warsztatów tematycznych dla kobiet i par zmagających się z endometriozą, niepłodnością (w tym będących w procedurze in vitro) oraz z doświadczeniem poronienia.

    Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję wielce Patronom i Patronkom <3

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Jak ciasno ściskasz swoje lejce, mój drogi słuchaczu, moja droga słuchaczko?

    To jest mój urodzinowy odcinek, więc jako ta doświadczona życiem, wkraczająca w wiek Chrystusowy… żartuję. To znaczy nie że z wiekiem Chrystusowym, tylko z doświadczeniem, bo proszę ja Was, nie wierzę w zdobywanie prawdy objawionej wraz z wiekiem, a raczej w to, że im więcej czasu spędzamy na tym ziemskim łez i uniesień padole, tym więcej było okazji do ekspozycji na zjawiska wszelakie i o tym, w jaki sposób nawigujemy tym swoim powozem zaprzęgniętym w rącze rumaki dziś mówić będę ja do Was albo i z Wami, bo chociaż tego nie usłyszę, wierzę, że Wasze myśli wyprodukują jakieś odpowiedzi albo na to moje gadanie.

    Dzisiaj obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet i Dziewcząt w nauce, zatem zróbmy hałas dla kobiet i dziewczyn w nauce, bo to nie jest lekki kawałek chleba (a i w podcaście będzie o tym wątek) i zapraszam do wysłuchania odcinka, za którego możliwość realizacji i dystrybucji dziękuję bardzo serdecznie i uprzejmie patronom i patronkom tego podcastu!!!

    Co nam robią ciasno ściśnięte cugle? Robią nam konsekwencje – psychiczne i somatyczne. Bo nawet najdoskonalszy koń wyścigowy potrzebuje odpoczynku, rekonwalescencji po nim. To nie jest przywilej, to część procesu, która pozwala iść dalej.

    No więc oceń stan napięcia swoich osobistych cugli – jak długo już były ściśnięte, a może nadal są, a może zapierdalasz w takim galopie, cwale, że totalnie nie wyobrażasz sobie zwolnić. A może od dłuższego czasu idziesz spokojnie i cię nagle korci, żeby jednak nieco przyspieszyć.

    Uprzedzam lojalnie tych, którzy słuchają bez słuchawek a w otoczeniu wrażliwych lub nieletnich - w odcinku tym używam słów powszechnie uważanych za niecenzuralne.

    xoxo,
    Gutral (gada)

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Ucz się Asiu ucz, bo nauka to potęgi klucz – tak mi powtarzali rodzice i wzięłam to sobie do serca, czasem myślę, że aż za bardzo. A do tej rozmowy wybrałam sobie naukowczynię, profesorkę, popularyzatorkę nauki, która wie, że z fizyki miałam 4 a z chemii ledwo 3 ale jesteśmy ponad dyscyplinami. Cieszę się bardzo, że moja rozmówczyni przyjęła to zaproszenie, Panie i Panowie, osoby słuchające, przed Wami doktor habilitowana inżynier, profesor IMP PAN, Kierownik Pracowni Materiałów Funkcjonalnych, Katarzyna Siuzdak!

    Ja nazywam się Joanna Gutral, jestem psycholożką, psychoterapeutką poznawczo-behawioralną, a to jest mój podcast, w którym gadam. Za możliwość realizacji tego odcinka dziękuję Patronom i Patronkom.

    Ten materiał powstał dzięki uprzejmości Patronów i Patronek! Dziękuję.

    Gościni:
    Katarzyna Siuzdak (dr hab. inż., prof. IMP PAN)
    Kieruje Pracownią Materiałów Funkcjonalnych w jednej z jednostek Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. Na studiach połączyła biotechnologię z fizyką techniczną, potem obroniła doktorat z technologii chemicznej, odbyła staż we Francji i otrzymała habilitację z nauk technicznych. Jest laureatką Stypendium Start FNP, Stypendium MNiSW i nagrody prof. W. Nernsta. Jest autorką ponad 100 publikacji i rozdziałów w książkach, patentów. Znalazła się na liście 22 Polek, które warto obserwować w 2022 roku wg Forbes Women. Od 2021 popularyzuje naukę w sieci na profilu IG @science_mission, który w 2023 r. został wyróżniony w konkursie popularyzator nauki i otrzymał POP-SCIENCE Śląskiego Festiwalu Nauki w Katowicach.

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Nie było jeszcze w tym podcaście treści stricte rodzicielskich.
    Muszę Was uprzedzić drodzy Słuchacze i drogie Słuchaczki - owszem, zarówno na psychologii jak i podczas szkolenia terapeutycznego omawiamy tematykę dzieci i młodzieży, jednak dla niektórych (patrz, np. ja) ta wiedza pozostaje w sferze teorii. Dlatego do rozmowy zaprosiłam moją serdeczną koleżankę, psycholożkę, psychoterapeutkę poznawczo-behawioralną pracującą z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi - @marta.ciesla_esperi, której nieobca jest praktyczna praca z młodymi ludźmi i ich rodzinami.

    W podcaście usłyszycie czym w zasadzie jest rodzicielstwo bliskości? Czy niesie ze sobą jakieś pułapki? Czy naprawdę tak łatwo można zepsuć (bezpowrotnie) psychikę młodego człowieka? Co dokładnie oznacza bliskość w relacji? A także czym jest rodzicielskie wypalenie - czy przyczyniają się do niego internetowe treści parentingowe? A może są zbawienne w obliczu niewiedzy przeszłych pokoleń?

    Są pytania - są odpowiedzi.

    Zapraszam do wysłuchania odcinka, którego dystrybucję i realizację zawdzięczam Patronom i Patronkom!

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Ustawy o zawodzie psychoterapeuty nie ma. I najpewniej długo jej nie będzie, jeżeli działania ku temu zmierzające będą przyjmowały obrót jak dotychczas. Nie korzysta na tym powaga tego zawodu, osoby które go wykonują, środowisko, ale przede wszystkim pacjenci. To czego brakuje to dialogu, który zmierzał by do kompromisu. Kompromisu, który nie krzyczy o integrację środowiska, które wybudowało między sobą mury na przestrzeni lat, a integracji poszczególnych poletek, które mają swoje standardy, praktyki i racje, we wspólną plantację, z której przyjdą zbiory w postaci regulacji i jakości usług na rzecz pacjentów i pacjentek. Dlatego bardziej od tego kto jest Konsultantem Krajowym w dziedzinie psychoterapii obchodzi mnie, co postuluje oraz czy i w jaki sposób wpłynie to na sytuację przede wszystkim pacjentów, ale także specjalistów i podatników.

    Ustawa o zawodzie psychoterapeuty jest jak jednorożec – wszyscy zainteresowani coś o niej słyszeli, nigdy jednak nie widzieli. Tym ma być inaczej. Czy będzie? To zależy…

    Może się wydawać, że to podcast dla specjalistów. Nic bardziej mylnego. To podcast dla nas wszystkich, bo konsekwencje kształtu ustawy i decyzji na szczeblach ministerialnych dotkną nas jako pacjentów, podatników i konsumentów. Nie było łatwo przebić się przez informacyjny chaos i niejasność wielu doniesień.

    Ten podcast jest (i w pierwotnym zamyśle miał być wyłącznie) artykułem - znajdziecie go na moim blogu www.joannagutral.pl.
    W związku z tym, że przyzwyczaiłam większość do gadania, postanowiłam go także nagrać w postaci podcastu o charakterze audiobookowym.

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Temat ADHD szturmuje media społecznościowe. Zapętlając się w algorytmie możemy wpaść po uszy w opisy objawów i pięć niezawodnych sygnałów świadczących o tym, że na pewno masz ADHD. W odpowiedzi, coraz więcej osób podejrzewa u siebie niewykryte wcześniej ADHD, ale czy faktycznie więcej osób sięga po diagnozę u specjalisty? W odwecie do tego ruchu pojawiają się malkontenci, którzy głoszą, że teraz wszyscy mają ADHD, że nawet sam odkrywca tej metody na łożu śmierci wyznał jednak, że ADHD nie istnieje i że uniwersalnym sposobem jest zwyczajne branie się w garść. Czy takie opinie są uzasadnione, ale przede wszystkim, jak wpływają na osoby z rozpoznaniem ADHD? Jak nie wylać dziecka z kąpielą, czyli o odwiecznym konflikcie pomiędzy popularyzacją a karykaturyzacją porozmawiam z Karoliną Ziegart-Sadowską i Martą Cieślą, psycholożkami i psychoterapeutkami poznawczo-behawioralnymi, twórczyniami Akademii Różnorodności.

    Za możliwość realizacji i dystrybucji tego podcastu dziękuję Patronom i Patronkom 🙂

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Umieranie jest częścią życia - to usłyszałam w tej rozmowie i zabieram ze sobą na dłużej.

    Czy spotkanie ze specjalistą dla kogoś, kogo dni są policzone, może stanowić formę wsparcia? Czy jest życie w hospicjum i jak wspierać tych, którzy płaczą po tych, którzy odeszli?

    W rozmowie z Teresą Piesik, psychoonkolożką z Puckiego Hospicjum dotykamy kwestii, o których wielu i wiele z nas nie chce myśleć, a na które, jak przekonuje moja rozmówczyni można i warto do pewnego stopnia się przygotować.

    Ten odcinek został zrealizowany dzięki wsparciu Patronów i Patronek.

    TERESA PIESIK – psycholog, psychoonkolog

    Absolwentka psychologii Uniwersytetu SWPS, Studium Public Relations i Doradztwa Personalnego oraz studiów podyplomowych Psychoonkologii Klinicznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Od kwietnia 2015 roku związana z Puckim Hospicjum, gdzie pracuje z pacjentami oraz ich rodzinami w hospicjum stacjonarnym oraz prowadzi grupę wsparcia dla osób w żałobie. Prywatnie, przez blisko 4 lata była opiekunką swojego chorującego taty.

    Materiały wspomniane w podcaście:

    Czym jest Czerwona teczka? To miejsce, w którym zawarte są wszystkie istotne informacje na temat tego, co należy zrobić po Twojej śmierci. Przewodnik dla Twoich bliskich: dokumenty i wskazówki, które w przyszłości pomogą im zadbać o wszystkie sprawy. Przygotowanie Czerwonej teczki to przejaw miłości i troski o tych, którzy zostaną.

    Więcej o Czerwonej teczce znajdziecie na stronie Puckiego Hospicjum: https://hospitium.org/czerwona-teczka/.

    Zachęcam Was też do zajrzenia do raportów o Dobrym Umieraniu:
    https://hospitium.org/raport-o-dobrym-umieraniu

    Oraz odwiedzenia niniejszej strony:
    https://bliskochorego.pl/

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Mówię do Was z przeszłości, bo akurat jestem 6 godzin do tyłu w stosunku do Was, więc jako ten duch przeszłości porozkminiajmy w ostatnim dniu 2023 no co innego jak nie… temat nowych początków. No i proszę już sobie szybko powzdychać że to cliche i w ogóle, ale ja tu bym chciała chwilę pomówić z Wami o tym, co nam takie symboliczne daty i przejścia robią i że fanką postanowień to może nie jestem, ale jednak wyciągania wniosków z podsumowań już nieco bardziej tak.

    Nowy rok, stary_a ja - ale bogatszy_a o doświadczenia, przez co wyposażony_a w samowiedzę i narzędzia do tego, by radzić sobie (najlepiej jak to możliwe) z coraz to nowszymi plagami i uniesieniami, co to na nas je zsyła życie.

    Ten odcinek powstał dzięki uprzejmości Patronów i Patronek - za co serdeczne Freud zapłać!


    Do siego roku, moi mili i do usłyszenia w 2024!

    Montaż: Eugeniusz Karlov

    Literatura:

    Hengchen Dai, Katherine L. Milkman, Jason Riis (2014) The Fresh Start Effect: Temporal Landmarks Motivate Aspirational Behavior. Management Science 60(10):2563-2582.

    Koestner, R. (2008). Reaching one's personal goals: A motivational perspective focused on autonomy. Canadian Psychology / Psychologie canadienne, 49(1), 60–67. https://doi.org/10.1037/0708-5591.49.1.60

    Norcross, J. C., Mrykalo, M. S., & Blagys, M. D. (2002). Auld lang Syne: Success predictors, change processes, and self-reported outcomes of New Year’s resolvers and nonresolvers. Journal of Clinical Psychology, 58(4), 397–405. doi:10.1002/jclp.1151

  • Na studiach psychologicznych przesiąkasz językiem specjalistycznym. I chociaż mamy swoje specyficzne naleciałości (np. “kawałek” - z pozdrowieniami dla koleżanek z roku), to jednym ze słów, które bardzo pomogły mi nazywać rzeczy w specyfice międzyludzkich relacji było “unieważnianie”.
    Wszyscy chcemy czuć się ważni - dla innych, bliskich ludzi, instytucji i organizacji z jakimi współpracujemy. Chcemy aby ważne dla nas sprawy i my sami byli uważniani - zauważani, szanowani, słuchani. Uniważnianie jest tego przeciwieństwem. I potrafi mocno porysować nam obraz nas samych, bliskie relacje i ogląd rzeczywistości.

    Dzisiaj jest dzień szczególny, czuć świąteczną atmosferę w powietrzu, chociaż ten zapach może dla każdego oznaczać co innego i nie zawsze musi kojarzyć się z dobrym aromatem. Chciałabym w tym odcinku pomówić do Was i z Wami o tym, co nakłada się na unieważnienia i czy przesiąknięci schematami czasem nie mamy kłopotu z uważnianiem siebie samych i innych wokoło. Dziś możemy podjąć próbę nadawania rangi (i uważności) temu, co ważne. To jak, próbujemy?

    Ten odcinek jest ostatnim z trzech, które realizuje we współpracy z @manymornings producentem najfajniejszych skarpet na świecie. A ekipa od kolorowych skarpetek oprócz psychoedukacji przekazuje 15000 zł na @fundacjadajemydzieciomsile. Za każde 50 zł z tej puli to realna pomoc - jedna rozmowa telefoniczna dla dziecka w potrzebie i kryzysie. Dodatkowo, od każdej dziecięcej pary skarpet sprzedanej w grudniu Many Mornings przekazuje 1 zł do tej puli. Z jakim wynikiem skończy się ta akcja?

    W grudniu skupimy się na komunikacji międzypokoleniowej. Ale kto wie… może i będzie to cenna wiedza dla naszej komunikacji z wewnętrznymi dziećmi? 🙂

    Zapraszam do słuchania! A z praktyki dodam, że lepiej się słucha w kolorowych skarpetkach ;)

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Słuchać, to nie to samo co słyszeć. A w międzypokoleniowym szumie, różnych perspektywach i doświadczeniach może być nam trudno się połapać. W jaki sposób mówić, aby być usłyszanym i jak słuchać, aby zrozumieć?

    W tej rozmowie nie ma gotowych rozwiązań, są jednak podpowiedzi dotyczące tego, jak komunikację budować. Bo tak, nie stanie się ona od razu - potrzeba czasu, wielu prób i błędów, a ten proces nigdy
    się nie kończy. Zamiast tego ewoluuje, tak jak uczestnicy takich konwersacji.

    Uwaga! Od 37:07 fragment dla bliskich Wam młodych ludzi, co by mogli też usłyszeć kawałek dla siebie.

    Ten odcinek jest drugim z trzech, które realizuje we współpracy z @manymornings producentem najfajniejszych skarpet na świecie. A ekipa od kolorowych skarpetek oprócz psychoedukacji przekazuje 15000 zł na @fundacjadajemydzieciomsile. Za każde 50 zł z tej puli to realna pomoc - jedna rozmowa telefoniczna dla dziecka w potrzebie i kryzysie. Dodatkowo, od każdej dziecięcej pary skarpet sprzedanej w grudniu Many Mornings przekazuje 1 zł do tej puli. Z jakim wynikiem skończy się ta akcja?

    W grudniu skupimy się na komunikacji międzypokoleniowej. Ale kto wie… może i będzie to cenna wiedza dla naszej komunikacji z wewnętrznymi dziećmi? 🙂

    Zapraszam do słuchania! A z praktyki dodam, że lepiej się słucha w kolorowych skarpetkach ;)

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Co nam daje siłę? Czy każdemu to samo? W jaki sposób okazywać wsparcie w sytuacjach trudnych oraz czy w jaki sposób dzieci i młodzież uczą się od nas, dorosłych, radzenia sobie z tym co trudne?

    Z dr Natalią Liszewską porozmawiałyśmy o tym, w jaki sposób fundować sobie i bliskim pierwszą psychologiczną pomoc oraz na jakich zasadach modelowanie adekwatnego wspierania od najmłodszych lat ma szansę procentować w dorosłym życiu.

    Ten odcinek jest pierwszym z trzech, które realizuję we współpracy z @manymornings producentem najfajniejszych skarpet na świecie. A ekipa od kolorowych skarpetek oprócz psychoedukacji przekazuje 15,000 zł na @fundacjadajemydzieciomsile. Za każde 50 zł z tej puli to realna pomoc - jedna rozmowa telefoniczna dla dziecka w potrzebie i kryzysie. Dodatkowo, od każdej dziecięcej pary skarpet sprzedanej w grudniu Many Mornings przekazuje 1 zł do tej puli. Z jakim wynikiem skończy się ta akcja?

    W grudniu skupimy się na komunikacji międzypokoleniowej. Ale kto wie… może i będzie to cenna wiedza dla naszej komunikacji z wewnętrznymi dziećmi? 🙂

    Zapraszam do słuchania! A z praktyki dodam, że lepiej się słucha w kolorowych skarpetkach ;)

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Przyznam się Wam, że moją pierwszą miłością wcale nie była ani psychologia kliniczna, ani zajęcia z psychopatologii, ja się w ogóle długo upierałam, że nie chcę mieć z tym nic wspólnego, aż mnie nagle trafiło na trzecim-czwartym roku. Moją pierwszą miłością, której do pewnego stopnia pozostaję wierna, jest psychologia społeczna. I ja na początku czułam taki przymus decydowania, co kocham bardziej, aż się okazało, że pomieszczę poligamię w obszarze zamiłowań psychologicznych i że obszary te są bliżej niż mogłoby się wydawać. No bo czym byłaby jednostka bez innych ludzi? Więc będziemy dzisiaj mówić o różnych mechanizmach w świecie społecznym.

    Ale żeby nadać temu kontekst, to najpierw historia, a nawet dwie, które będą nam stanowić background inspiracyjny dla tego odcinka.

    Pierwszy raz zaobserwowałam to w Amsterdamie – „PIC for Instagram”. W różnych miejscach, widoczkach, instalacjach. No i wtedy mnie to zdziwiło, ale jakoś przeszło bokiem.

    Ale ostatnio – scrolluję beznamiętnie insta, akurat naprawdę załapałam wybitny rolkowy algorytm o sękach w deskach przypominających pieski i nagle sru, pierdut, wyrzuca mnie na konto pewnej znanej influencerki, która mówi, że jedzie na wczasy, do pięknego miejsca robić KONTENT. I słuchajcie, nagle mnie walnęło było. Że na wczasy, czy na kontent? Że co to znaczy robić content? I tam padał szereg argumentacji, dlaczego inwestycja w efektowne zdjęcia się zwraca.
    Próbuję rozumieć świat, przez różne znane mi mechanizmy psychologiczne. I w tej perspektywie chciałabym opowiedzieć Wam o autoprezentacji, taktykach, które do niej wykorzystujemy, porównaniach społecznych i motywacji ku temu.

    Zapraszam do dyskusji i słuchania.

    Za możliwość produkcji i dystrybucji podcastu, Patronom i Patronkom serdeczne Freud zapłać.

    xoxo,

    Gutral (gada).

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Keine grenzen śpiewał przed laty zespół Ich Troje i ani nie wspominam czule tego okresu w polskiej muzyce, ani nie zgadzam się fundamentalnie z tym sformułowaniem jeżeli miałoby chodzić o relacje międzyludzkie. Z drugiej jednak strony, zadaję tu sobie i Wam pytanie, czy oby nie zabrnęliśmy za daleko z tymi granicami i nie grodzimy się szczelnie, full monitoring i ochrona, niczym osiedla na Wilanowie?

    Chodził mi ten odcinek po głowie i chodził, ale jakoś nie mogłam go ułożyć, bo słuchajcie, w tym odcinku będzie celowe nadużywanie słów TO ZALEŻY i zdecydowanie jest to odcinek o znanym i lubianym nam charakterze “do pomyślenia” tylko, w tym układaniu wypowiedzi pomogła mi bardzo książka Sharon Martin „Zdrowe granice – zdrowe relacje”, a patronem dzisiejszego odcinka jest @wydawnictwogwp , wydawca tej właśnie książki. #reklama

    My żyjemy w strefie Schengen relacji międzyludzkich. To znaczy wiecie, jak podróżowaliście kiedyś poza strefą Schengen, albo tak jak ja pamiętacie zbieranie pieczątek na przejściach granicznych w Europie sprzed Schengen, to wiecie doskonale, że przejścia granicznego nie przeoczysz. Jest kolejka, jest pan w mundurze, jest sprawdzanie dokumentów, stempelek i dzień dobry, zapraszam, można wjeżdżać do kraju X (wpisz dowolne). I od tej pory już nie masz wątpliwości na terytorium jakiego kraju wjeżdżasz. Ale ze strefą Schengen jest też tak, że nie ma przejścia, jedziesz i po prostu co jakiś czas się zorientujesz, że to już inny kraj, bo się zmieni krajobraz, bo tablice w innym języku, albo dostaniesz sms o zmianie sieci. Ale jasnego punktu nie ma, są jedynie podpowiedzi.

    Zapraszam do wysłuchania, mapowania i słania dalej w świat!

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Jeśli spadać, to z wysokiego konia - mówią.
    Im wyższy jednak koń, tym dłuższy i bardziej dotkliwy może być upadek.

    Tą konną metaforą nawiązać mogę do dopaminy. Bo o ile jej piki wiążą się z pożądanymi doznaniami, o tyle spadki bywają bolesne.
    To po co spadać?! - zapytają co sprytniejsi.

    Czy możliwe jest utrzymywać się cały czas na wysokim poziomie pobudzenia, związanego także z naszymi “hormonami szczęścia”?
    Rozmawiamy o szczęściu z perspektywy neurobiologii i psychologii, a gościnią w odcinku jest @karolina_ziegart_sadowska - psycholożka, psychoterapeutka, biotechnolożka ze specjalizacją w obszarze neurobiologii, współtwórczyni Akademii Różnorodności.

    Rozmawiało mi się tak dobrze, że wierzę, że i Wam będzie się dobrze słuchało!

    Za możliwość realizacji i emisji tego podcastu bardzo dziękuję Patronom i Patronkom. You cool! 🙂

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Za dzieciaka lubiłam mówić, że nigdy nie będę stara. Mając lat 20 wydawało mi się, że 32 lata to trumna w piwnicy, a lat 40 to już etap turbosenioralny. Perspektywa ma znaczenie, na szczęście, bo okazuje się, że życie ani nie kończy, ani nie zaczyna się po 30stce. Ale wraz ze zmianą perspektywy patrzymy także na inne, bliskie nam osoby, które zmagają się z nierównym przeciwnikiem, jakim jest czas. Oprócz zmian fizycznych, pojawiają się także te w obszarze psyche, związane z utratami poznawczymi, zmianami chorobowymi, ale i zmianą ról: nasi rodzice, dziadkowie, przewodnicy po meandrach dorastania nagle stają się naszymi podopiecznymi u schyłku swoich dni. Czy leczenie psychiatryczne może być w takich warunkach pomocne dla seniorów oraz czy opiekunowie i opiekunki, osoby ich wspierające mają szansę na… wsparcie właśnie. Bo wszelaka pomoc jest po prostu, długofalowo wyczerpująca.

    O psychogeriatrii i wspieraniu opiekunów seniorów porozmawiam z panią Agnieszką Księżopolską – lekarka specjalistka psychiatrii, psychoterapeutka i superwizorka PTTPB z Centrum Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej Vita Longa.

    Patronom i Patronkom za wszelakie wsparcie, serdeczne Freud zapłać.

    Montaż: Eugeniusz Karlov

  • Wiecie dlaczego tak trudno czasem w internetowej psychoedukacji odpowiedzieć na pytanie “co zrobić, gdy…?” lub “jak poradzić sobie z…?”.
    Dlatego, że każdy_a z nas życie w bardzo indywidualnym kontekście. Ten kontekst sprawia, że każdy proces, pomimo wspólnych mianowników, może mieć zgoła inny wynik, o ile zmienne te uwzględni się w równaniu.

    O znaczeniu kontekstów, budowaniu konceptualizacji i o tym, że nie ma uniwersalnych rozwiązań, rozmawiam z moją serdeczną koleżanką, psycholożką, psychoterapeutką, ½ projektu kierowanego do specjalistów i specjalistek z obszaru zdrowia psychicznego,
    Akademia Różnorodności - @marta.ciesla_esperi

    A powodem i inspiracją dla tej rozmowy jest książka “Terapia oparta na procesach w praktyce. Rozwijanie umiejętności identyfikacji i kształtowania kluczowych procesów zmiany psychologicznej”. Patronat nad odcinkiem objął wydawca książki @wydawnictwogwp za co bardzo dziękuję #reklama
    Uwaga: książka jest kierowana do specjalistów i specjalistek (oraz adeptów i adeptek z obszaru zdrowia psychicznego). Polecam wszystkim tym, którzy wierzą i wiedzą, jakie znaczenie w skutecznej terapii ma konceptualizacja.

    Montaż: Eugeniusz Karlov