Afleveringen
-
Haar enorme nieuwsgierigheid zorgde ervoor dat ze het kon, helemaal opnieuw beginnen met zingen. Want ze wilde begrijpen hoe het werkte. We spreken over de rol van haar leven in 'Elisabeth' en over de rol in haar leven als mantelzorger voor haar ouders.
-
Uitleggen hoe het strafrecht echt werkt, dat ziet hij als zijn missie. Aan de talkshowtafels, op scholen. We spreken over het Marengoproces, over politiek, over het cellentekort, het gevoel van thuis en we luisteren naar 'The sound of music'.
-
Zijn er afleveringen die ontbreken?
-
Hij zit veertig jaar in het muziekvak, dus bespreken we zijn liefde voor het levenslied. We blikken terug op zijn jeugd en zijn carrière. De kunst van het relativeren.
-
Ze is burgerlijk gehoorzamer geworden, maar dat betekent niet dat haar activisme is afgenomen. Ze gelooft in de kracht van het gesprek, als je buiten je bubbel treedt kun je de mini-Jort Keldertjes bereiken. En als je goed om je heen kijkt, zie je vanzelf wat we nu normaal vinden, maar wat eigenlijk radicaal is. En ja, de media zouden wat haar betreft beter hun best moeten doen.
-
Stimuleer je verbeeldingskracht met cultuur, natuur en andere schoonheid. Dat adviseert hij jongeren die zich zorgen maken over klimaatverandering. We spreken over zijn jeugd, zijn irritaties over heersende misvattingen en over klimaatactivisme anno 2025. 'Vroeger werd activisme door waarheid gedreven.'
-
Zielloos. Zo omschrijft hij de wijk waar hij nu woont. Het meest thuis voelde hij zich in zijn ouderlijk huis in Zuid. We spreken over het gevoel Amsterdammer te zijn, over de idealen van zijn moeder en over de haatliefdeverhouding met zijn eigen debuutroman.
-
We spreken over de overgang die slechts één dag duurt. Maar daarna volgt de menopauze, waar volgens haar nog altijd een taboe op rust. Over hoe om te gaan met haat op social media. En over de liefde, die ze nog steeds als een kwispelende labrador begroet.
-
Een goed interview vergelijkt hij met een dans, waarbij je samen over de dansvloer zwiert. We blikken terug - want hij gaat met pensioen - op radiomaken met Felix Meurders, op zijn eigen talkshow bij Veronica, op de verkiezingsdebatten. En we kijken vooruit, want hij gaat gewoon door.
-
Vorige week moest hij noodgedwongen afscheid nemen als Amsterdams wethouder wonen en stedelijke ontwikkeling. We spreken over 'de gouden bestekbak' waarin hij opgroeide, zijn wens voor Amsterdam, de 'koekwausen in Den Haag', we luisteren naar de woorden van zijn vader en die van burgemeester Halsema en we dromen over wolkenkrabbers van hout.
-
Ze is ervan overtuigd dat we allemaal kunnen zingen, dansen. En dat er voor iedere artiest een publiek is. Zelf heeft ze sinds kort haar skelet ontdekt. En de Japanse butoh, waarbij je vanuit je tekortkomingen danst. Verder bespreken we haar liefde voor Adèle Bloemendaal en hoe heerlijk woede kan zijn.
-
Hij is vechtbereid. In de Tweede Kamer. En in een toekomstige oorlog. We spreken over zijn eigen familiegeschiedenis. Over zijn jeugdzonde die PVV heet. Over weerbaarheid vanuit de kerk. En over de nieuwe Roosevelt. Zijn naam begint met een 'H' en eindigt met 'enri'.
-
Als verse Denker der Nederlanden pleit hij voor een vergezicht, waarbij we verder kijken dan ons eigen belang, voorbij de landsgrenzen, verder dan de wereld. We spreken over democratie, diplomatie en over zijn schrijverschap: 'Ik schrijf altijd voor mensen als mijn moeder'. We luisteren naar Leonard Cohen, die aanvoelt als 'een hand op je schouder'.
-
We spreken over de stadstrots die hij voelt zodra hij Den Haag binnenrijdt. Over loszittende stoeptegels, het lintjesdebat, de liefdesrelatie die hij had met de PVV. Over zijn vrijspraak en over rehabilitatie, wat dat voor hem betekent.
-
Op haar nieuwe album 'Ultraviolet' hoor je hoe het is, met haar hoofd. De pijn, de blijdschap en alles er tussenin. We spreken over hokjes tegen wil en dank, over geloof, kleine fijne kluppies en over accepteren dat je niet altijd weet waar iets vandaan komt.
-
We spreken over het verschil tussen hoop en optimisme. Hoe je de hoop kunt laten varen en toch optimistisch kunt blijven. Over actief burgerschap, boeken als vrienden en hij brengt een ode aan Europa.
-
Over WIDM, Relnichten, zijn liefde voor mode, het omarmen van het anders zijn, schrijven omdat iemand het echte verhaal moet vertellen en de liefde: 'Ze zeggen dat er enough fish in the sea zitten, ja mop, maar dat zijn geen leuke visjes!'
-
Loïs Lane bestaat 40 jaar. We spreken over die beginperiode, toen hun gezamenlijke verdriet hen zoveel kracht en focus gaf. Hoe ze zich eigenwijs door de muziekwereld manoeuvreerden, nee zeiden tegen Prince. En hoe ze uiteindelijk begrafenisondernemer werd.
-
Vechtbereidheid. Daarover gaat het in zijn nieuwste voorstelling. Ben je bereid je leven te geven voor de vrijheid van anderen? Verder: zijn tienertijd als politieke nerd, de definitie van Harm Edens-grappen, het verschil tussen persoonlijk en privé en de prestaties van het publiek.
- Laat meer zien