Afleveringen
-
Metafizykę napisałam, gdy mój synek miał rok. Dedykuję ten wierszyk wszystkim rodzicom, których dzieci mają, miały lub będą miały rok. Wy wiecie. ;)
-
Kolejny wierszyk z cyklu "Do czego służy". Tym razem ciut sentymentalnie... Aż pachnie plackiem z wiśniami i ciepłym kakałkiem.
-
Zijn er afleveringen die ontbreken?
-
Miejcie się na baczności! Nieważne z kim, nieważne dlaczego - pajączek chce się bić. Poznajcie najbardziej walecznego pajączka na świecie.
-
Zastanawialiście się kiedyś, jakie marzenia może mieć kałuża? Jeśli nie, bez obaw - zrobiłam to za was.
-
Skąd się bierze mleko? Bo przecież nie ze sklepu! No to skąd? Kto wie? I czy to faktycznie krowa ma z tym coś wspólnego...?
-
Kolejny wierszyk z cyklu "Zwierzyniec" - o zagrożonych i ginących gatunkach. Tym razem zaprzyjaźniam się z egzotycznie kolorowym ptaszkiem - kraską zwyczajną.
-
Wierszyk o tym, że to, co pozornie zwyczajne, może kryć w sobie wyjątkowość. Nie oceniajmy książki po okładce, ani myszy po kolorze futerka!
-
O tym, że prawdziwe przyjaźnie mają czasami trudne początki. I trochę o tym, że we dwoje łatwiej znosić niesprawiedliwości tego świata;)
-
Kolejny wierszyk - wyjaśnienie. Do czego służy praca? My - dorośli - oczywiście (niestety!) dobrze to wiemy. A dzieci?
-
Leniwiec Pstry - kolejny zwierz w cyklu "Zwierzyniec", w którym piszę o zagrożonych bądź ginących gatunkach. Śmieszny mi wyszedł ten Leniwiec, lubię go.
-
Wierszyk o tym, co mamy w środku. I czy nam z tym dobrze, czy źle, a także co z tego wynika. Dla małych, ale też bardzo-bardzo dla tych większych.
-
Wierszyk z cyklu "Zwierzyniec", gdzie oddaję głos ginącym lub zagrożonym gatunkom zwierząt. Żółw Mauretański jest pierwszy. Co rzadko się zdarza w przypadku żółwia.
-
Pyta ząb raz zęba: zębie? W czyjej my jesteśmy gębie? No właśnie. Odpowiedzi na egzystencjalne rozterki siekacza szukajcie w tym wierszyku.
-
Pierwszy wierszyk z cyklu "Do czego służy". Bo przecież wszystko do czegoś służy i nawet wąsy nie mogą sobie po prostu zwisać, smętnie i bez celu. Prawda?
-
Trzy zdania (dosłownie: trzy) o moim podcaście, o samym pomyśle i o mnie.
Dodam tylko, że chcę, by nowe wiersze pojawiały się tu regularnie. Co tydzień, może co dwa.
Zapraszam do słuchania!
