Afleveringen

  • De Europese Unie dreigt de concurrentieslag met Amerika en China te verliezen. En dan wil president Trump ook nog eens met heffingen komen. Om concurrerender te worden heeft de Europese Commissie het kompas van het concurrentievermogen gelanceerd. Volgens NSC Europarlementariër Dirk Gotink is dit hard nodig. Het probleem ligt volgens hem bij het feit dat Europa vast blijft houden aan oude industrie.

    Luister ook | Trump ondertekent haastig, waarom?

    'Als je in Amerika kijkt. Daar is tegenwoordig de techsector de belangrijkste industrie. In Europa is dat al decennialang dezelfde: namelijk de auto-industrie. Door de interne markt te vereenvoudigen en regelgeving te schrappen moet het makkelijker worden om als Europees bedrijf concurrerend te zijn.

    Luister ook | Nederland wil niet samen lenen voor defensie

    Geen Eurobonds

    Mario Draghi pleit in zijn rapport voor Eurobonds om te kunnen investeren in de economie. Europa-verslaggever legt dat aan Gotink voor. Hij sluit zich aan bij minister van Defensie Brekelmans die ook geen Eurobonds wil voor de Europese defensieindustrie. Gotink: 'Uit het coronaherstelfonds krijgt Nederland ook veel minder dan het heeft ingelegd. Dat is dus een slechte deal.'

    Lees ook | Nederlandse ambassade Congo aangevallen door demonstranten

    Onrust in Congo

    Rebellen veroorzaken onrust in het oosten van de Democratische Republiek Congo. Het draait allemaal om grondstoffen die ook voor ons van cruciaal belang zijn. Maar deze onrust gaat al terug tot aan de genocide in buurland Rwanda in 1994. Dat legt historicus David van Reybrouck uit, schrijver van het boek Congo.

    Luister ook | Amerika Podcast

    Trump op Mount Rushmore? | Postma in Amerika

    Als het aan sommige Republikeinen ligt komt het hoofd van president Trump op Mount Rushmore te staan. Al kan niet iedereen zich daarin vinden. Je hoort Amerika-correspondent Jan Postma.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Denemarken, Mexico, Panama, Canada en de Europese Unie moeten een coalitie vormen tegen de tarieven die Donald Trump wil instellen. Hij tarieven, wij tarieven. Hij met militaire dreigementen. Wij met militaire dreigementen. Met dat plan is Chrystia Freeland, de Canadese oud-minister van financiën die Justin Trudeau wil opvolgen, op verkiezingscampagne. Bijt Trump in de staart met 135 miljard euro aan extra tarieven, zegt ze.

    Of dat lukt is de vraag, maar Freeland heeft absoluut een punt. Teveel politieke leiders hopen dat het allemaal zo’n vaart niet zal lopen. Dat is wensdenken. Uit de barrage aan decreten die Trump inmiddels heeft ondertekend is één ding duidelijk: hij zegt wat hij doet en doet wat hij zegt. En opgeven is er niet bij.

    Paar voorbeelden. Hij vroeg Jordanië en Egypte om samen de gehele bevolking van Gaza op te nemen, omdat de strook volledig in puin ligt. Trump moet hebben geweten dat Palestijnen naar een buurland jagen ongeveer het laatste is waarmee je moet aankomen, en de Jordaanse koning en Egyptische president wilden er niet van horen. Maar gisteren kwam Trump gewoon weer terug met dezelfde eis, en koning Abdullah en president al-Sissi maken zich terecht zorgen over de toorn van Trump, die zal worden uitgedrukt in sancties.

    Tweede voorbeeld: Groenland. Ondanks de Deense woede over Trumps dreigement om het eiland desnoods met geweld in te lijven, laat hij het thema niet rusten. Tot genoegen van Vladimir Poetin, want die denkt terecht: als Trump uit nationaal militair belang vindt dat hij recht heeft op Groenland, heb ik met hetzelfde argument recht op de Krim.

    Derde voorbeeld: Oekraïne. Trump heeft Zelensky nog niet helemaal laten vallen, maar hij zoekt duidelijk toenadering tot Poetin, om te gaan onderhandelen over een bestand. Daarbij valt op dat het onderhandelingen worden óver Oekraïne, maar niet mét Oekraïne. Onderhandelen betekent territoriale concessies, en het kan bijna niet anders dan dat de geraffineerde strateeg Poetin en de geroutineerde dealmaker Trump beide denken aan de Krim en een stukje Dombas. Waarover westerse politici tot nu te steeds hebben gezegd: daar gaan wij niet over, dat is aan Oekraïne. Kennelijk is dat volgens Trump onzin.

    Europa doet er goed aan de lijn van de Canadese Chrystia Freeland te volgen. Zorg als de wiedeweerga voor een lijst tarieven en sancties. Vergeet al die deskundigen die voorspellen dat Trumps tarieven suïcidaal zijn. Hij zegt wat hij doet en hij doet wat hij zegt. Er komt oorlog – een handelsoorlog.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Zijn er afleveringen die ontbreken?

    Klik hier om de feed te vernieuwen.

  • De eerste dagen van Trumps presidentschap kenmerken zich door het ene na het andere ondertekende decreet. Maar hoeveel kan Trump er daarvan echt uitvoeren? Te gast is Amerikanist Koen Petersen.

    Luister ook | Biden en Trump komen samen tot Gaza-deal: 'Dit moest gezamenlijk gebeuren'

    Waarom heeft Trump eigenlijk zo'n haast met al die decreten, meer dan andere presidenten? Koen Petersen denkt: vanwege de tussentijdse verkiezingen, die zijn al over een jaar en 10 maanden. 

    Drama in het Witte Huis | Postma in Amerika 

    Trump heeft pas net zijn intrek genomen in het Witte Huis, en hoewel er nog niet zoveel ruzie is als de vorige keer, is de aanstichter van de meeste drama Elon Musk. En, huh? Zat er nou een brief van Biden in het laatje? Dat en meer vertelt Jan Postma, onze correspondent in Washington 

    Luister ook | Extra: Inauguratie president Donald Trump

    De laatste dictatuur van Europa, Belarus, gaat zondag naar de stembus. De uitslag daarvan staat vast, maar met de vorige verkiezingen in het achterhoofd is dat best bijzonder. Waarom zijn deze verkiezingen voor ons belangrijk?  Daarover Oost-Europa-expert Bob Deen van Instituut Clingendael. En ook Europaverslaggever Geert Jan Hahn schuift aan. 

    Luister ook | #253: Live met minister Veldkamp: Trump, vrede, Russische schaduwvloot, steun aan Oekraïne

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Als Kamala Harris nou zou hebben gewonnen, wat zou het dan een saaie boel zijn geworden. Dan was Amerika niet uit het Parijse klimaatakkoord gestapt, en uit de Wereld Gezondheidsorganisatie, dan waren Panama en Groenland niet bedreigd met invasies, dan betekende ‘make America great again’ niet een handelsoorlog met bondgenoten, geen klopjacht op migranten en geen vernedering van seksueel anders geaarden in binnen- en buitenland.

    En ook geen Elon Musk, die hoofd wordt van een schijnbaar uit de wereld van Harry Potter weggerukt nepministerie dat toezicht houdt op de regeldruk. En die het fatsoenlijke deel van Amerika en de wereld de stuipen op het lijf joeg door tijdens een danktoespraakje voor de Grote Roerganger eerst naar het publiek links, en toen naar het publiek rechts een onvervalste Hitlergroet  te brengen. Rechterhand eerst op het hart en dan de gestrekte arm naar voren. Uit oppositiekring in Amerika, maar ook uit Duitsland, Italië en Spanje, landen met een extra antenne voor fascistische symboliek, klonken meteen protesten. 

    Er zit in de aanpak van Trump ook een stevige dosis grootspraak. Hij kan, onder de noemer ‘drill, baby, drill’, wel beweren dat heel Amerika weer overstapt op fossiele brandstof, alleen zijn het de staten die daarover gaan, niet de federale regering. Hij kan wel roepen dat kinderen van migranten die in de VS geboren worden geen Amerikaans staatsburger meer zijn, maar dat ligt verankerd in het 14de Amendement op de Grondwet, en dat kan zelfs de Grote Roerganger niet per decreet veranderen. 

    Als Kamala Harris had gewonnen, had het land een vrolijke, goedlachse president gehad, in plaats van deze sombere brombeer, van wie de woede afdruipt. Een man die de wederopstanding en de gouden dagen van zijn land aankondigt met kwaadaardige blik in de ogen en de mondhoeken omlaag. 

    Er staat ook iets tegenover. Wij journalisten hadden ons waarschijnlijk rot verveeld met een vrolijke, positieve Amerikaanse president. Deze Grote Roerganger garandeert vier jaar lang een journalistieke achtbaan. Misschien is voor ons journalisten hier een woord van dank op zijn plaats. Elk nadeel heeft zijn voordeel, ook voor onze uitgevers en aandeelhouders. Dus Donnie Boy – houd ons maar lekker bezig. Wij zijn er klaar voor.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Na lang onderhandelen is er eindelijk een deal tussen Israël en Hamas. Die deal moet zondag ingaan, als de partijen zich er daadwerkelijk aan houden. GroenLinks-PvdA buitenlandwoordvoerder Kati Piri reageert opgelucht op de deal en wijst daarvoor ook naar de rol van Trump. 'De druk op beide partijen heeft tot dit bestand geleid.'

    Luister ook | 'Elon Musk heeft een commercieel belang bij een zwak Europa'

    Piri wijst ook naar de positie waar president Biden zich in begeeft. 'Laten we eerlijk zijn. Biden had niets meer kunnen doen zonder de steun van Trump. Dus dit moest gezamenlijk gebeuren.'

    Ook vanuit Europa klinken opgeluchte geluiden. Al wordt vandaag vooral de druk op Israël opgevoerd om zich aan het akkoord te houden, nu blijkt dat Israël de stemming over de deal heeft uitgesteld. Europaverslaggever Geert Jan Hahn maakt een rondje langs de Europese velden. Ook over de laatste ontwikkelingen rond Oekraïne.

    Lees ook | Israël en Hamas akkoord over staakt-het-vuren in Gaza: tientallen gijzelaars komen vrij

    NAVO-norm

    Zeg je Oekraïne dan zeg je ook NAVO. Trump roept op om vijf procent van het BBP aan defensie te besteden. Kati Piri vindt dat er ook meer geld naar defensie moet, maar is het niet eens met Trump. 'Meer geld naar defensie is nodig. Maar je krijgt het niet makkelijk uitgegeven.' Als gevolg daarvan geeft minister van Defensie Brekelmans nu geld aan Israël om daar wapens in te kopen. Daar is Piri geen voorstander van. 'Daar heb ik moreel bezwaar tegen. Geef het geld bijvoorbeeld aan Oekraïne voor hun dronefabrieken. Je kunt ook geld leveren. Maar meer investeren in defensie is nodig omdat we minder op de Amerikanen kunnen vertrouwen.'

    Politieke spanningen in Israël

    Dat Israël vooralsnog weigert om over een staakt-het-vuren te stemmen heeft volgend Jan van Benthem, buitenlandcommentator bij het Nederlands Dagblad, vooral te maken met de binnenlandse politieke spanningen. De ministers Ben Gvir en Smotrich overwegen zelfs uit de regering te stappen, ook al heeft Netanyahu hun steun niet per se nodig. Ook Van Benthem wijst dat deze deal er alleen kon komen door de samenwerking tussen Trump en Biden.

    Luister ook | #277 Brandende kwesties

    Elon Musk niet in het Witte Huis | Postma in Amerika

    Elon Musk krijgt een kantoortje bij het Witte Huis, maar niet in het Witte Huis. Al eerder beschreef Maggie Haberman van de New York Times dat er spanningen ontstaan tussen Trump en Musk. Steve Bannon heeft ondertussen zelfs de oorlog aan Musk verklaard. Je hoort Amerika-correspondent Jan Postma.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Als een overeenkomst tussen Israël en Hamas werkelijk leidt tot een houdbaar staakt-het-vuren en de uitwisseling van gijzelaars tegen Palestijnse gevangenen, is dat het gevolg van een politieke primeur. De Midden-Oosten-onderhandelaars van Joe Biden  en Donald Trump sloegen gezamenlijk de leiders van Israël en Hamas met de koppen tegen elkaar, en die begrepen dat ze de vertrekkende en komende president niet tegen elkaar konden uitspelen.

    ‘Als de gijzelaars niet vrij zijn voor mijn inauguratie, breekt de hel uit’, had Trump gezegd. Wat hij daarmee precies bedoelde was niet duidelijk, maar Bibi Netanyahu zag het vermoedelijk als een steuntje in de rug, misschien wel als een carte blanche om de strijd tegen Hamas nog verder op te voeren. Hij moet verbijsterd zijn geweest toen hij Steve Witkoff, Trumps Midden-Oosten-onderhandelaar ontving, die in plaats van met een steunbetuiging met een donderspeech kwam.

    Het was, zeiden medewerkers, een ‘gespannen’ gesprek, en het kwam erop neer dat Bibi het nieuwste voorstel voor een wapenstilstand simpelweg móest aanvaarden. Tekenen bij het kruisje, was Witkoffs boodschap. Bidens onderhandelaar Brett McGurk, zette samen met Witkoff Hamas onder druk, met de boodschap dat verdere uitvluchten zinloos waren. Na de nederlaag van Hezbollah en Iran, en de vlucht van de Syrische leider Assad, was Hamas immers volledig geïsoleerd.

    In Qatar kwamen de zwaargewichten bijeen: Witkoff, McGurk, Mossad-chef David Barnea, Ronen Bar, baas van de Israëlische veiligheidsdienst en een Egyptische toponderhandelaar. Biden overlegde telefonisch met Netanyahu, de emir van Qatar, al-Thani, en president al-Sissi van Egypte.

    Het nieuwe voorstel voor een wapenstilstand is helemaal niet nieuw, het is al acht maanden geleden door Biden op tafel gelegd en sindsdien steeds gerecycled. In fases worden gijzelaars geruild tegen Palestijnse gevangenen en trekken Israëlische troepen weg uit Gaza. Wie nou precies geruild wordt tegen wie, en hoeveel militaire controle toch nog houdt zijn steeds de struikelblokken geweest, ten koste van duizenden doden en ten koste van de gijzelaars. Als het allemaal lukt, is het de verdienste van de kemphanen Biden en Trump, die voor één keer kozen voor de Verenigde Krachten van Amerika. Hadden ze ook voor Oekraïne moeten doen.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Elon Musk bemoeit zich steeds meer met Europese politieke aangelegenheden. Zo steunt hij (extreem)rechtse partijen in het VK en Duitsland en wil hij een deal sluiten met Italië voor het Starlink-systeem. Volgens VVD-Europarlementariër Bart Groothuis denkt Musk belang te hebben bij een verzwakt Europa. 'Het zijn allemaal nationalistische partijen die hij steunt, om zijn bedrijven er beter uit te laten komen.'

    Luister ook | 'Meer betalen voor wapens aan Oekraïne is bespreekbaar'

    Groothuis verhuist daarmee ook naar aankomend president Trump. 'Het belang van Musk komt overeen met dat van Trump.' Daar zit voor Groothuis ook het bezwaar tegen de invloed van Elon Musk. 'Vanaf 20 januari is hij onderdeel van de Trump-administratie.'

    Europaverslaggever Geert Jan Hahn wijst erop dat Starlink op dit moment meer kan dan het Europese alternatief Iris2. Bart Groothuis vindt Starlink an sich ook geen probleem, maar wijst naar de gevoeligheid als Musk en eventueel Trump mee kunnen lezen. Volgens Groothuis ondermijnt Italië Iris2.

    Luister ook | Duitsland in verkiezingsstand

    Jetzt geht's los in Duitsland

    De verkiezingscampagne in Duitsland is losgebarsten. Op 23 februari mogen de Duitsers stemmen. Vrijwel zeker is dat Friedrich Merz de nieuwe bondskanselier wordt, omdat zijn CDU/CSU ruim aan kop gaat in de peilingen. Voor de huidige bondskanselier, Olaf Scholz, dreigt een grote nederlaag na zijn mislukte 'stoplichtcoalitie'. De extreemrechtse AfD staat stabiel op plek twee. Die partij scoort vooral goed in de voormalige DDR. 'Maar de Brandmauer, zoals ze dat in Duitsland noemen, het cordon sanitair, blijft gehandhaafd, denkt Duitslandexpert en historicus René Cuperus van Instituut Clingendael.

    Luister ook | Amerika Podcast

    Canada kleur blauw in de VS | Postma in Amerika

    Donald Trump wil Canada als 51e staat van de Verenigde Staten. Maar Politico heeft uitgerekend dat het vooral een Democratische staat wordt met maar liefst 47 kiesmannen. 'Trump moet dus twee keer nadenken of hij dit echt wel wil', aldus Amerika-correspondent Jan Postma.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Hij heeft geen officiële functie, maar hij jaagt in binnen- en buitenland prominente leiders en ondernemers op de kast. Zijn invloed groeit met de dag. Elon Raspoetin sleurt zijn gelegenheidsvriend, Donald Trump, steeds meer het pad op dat hij met zijn Musk-etiers heeft uitgestippeld. 

    Het zijn collega-miljardairs , evenals hijzelf vaak uit de tech-sector, voor wie de tweecomponentenlijm die de wereld bindt bestaat uit geld en macht. Gelegenheidsvriend Trump heeft evenmin een officiële functie, daarvoor moet hij nog twaalf nachtjes slapen. Tot die tijd is hij, in elk geval staatsrechtelijk, gewoon burger. Maar hij gedraagt zich wel vast als tsaar en houdt hof in wat nu al het ‘zuidelijke Witte Huis’  wordt genoemd, Mar a Lago. Politici uit binnen- en buitenland vragen belet en hopen op een audiëntie. Zijn persconferentie, gisteravond, was een warrige opeenstapeling van onzinsprookjes, zoals de verovering van Groenland en het Panamakanaal  en het dwingen van NAVO-leden om 5 procent van hun BNP aan defensie uit te geven. Amerika zelf zit op 3,6 procent. 

    Wat Musk doet is eigenlijk vileiner. Hij ontwikkelt een buitenlands beleid dat gericht is op radicaalrechts, met zijn lofzang op de Duitse AfD met haar neofascistische ideeën, de Britse Reform beweging, een aanval op premier Starmer wegens een onbewezen rol in een kinderseksschandaal en een commercieel-politieke flirt met de Italiaanse premier Meloni. Als een ware Raspoetin stuurt hij de wereld in zijn eigen richting, en die van zijn Musk-etiers, zoals Mark Zuckerberg en Jeff Bezos. 

    De vraag is hoe lang deze gelegenheidsvriendschap nog standhoudt. Maggie Haberman, Witte Huis verslaggever van de New York Times, zegt dat relatie stevig onder druk staat. Musk huurt voor 2000 dollar per nacht een huisje op het terrein van Mar a Lago, als een goede Raspoetin dichtbij zijn tsaar. Maar volgens Haberman begint Trump zich te ergeren , door de nabijheid en de opdringerigheid. Met regelmaat hoort het personeel de mannen tegen elkaar snauwen.

    Over twaalf dagen betrekt Trump het Witte Huis. Naaste medewerkers krijgen dan kantoren in de nabijheid van de president. ‘Reken er maar niet op dat Musk een kantoor in de West Wing of een toegangspasje krijgt’, zegt Haberman. Hoe Musk wordt gecanceld weet niemand, maar dat hij op weg is naar de poort staat vast. Waarschijnlijk in een Tesla.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Met de komst van president Trump rijst de vraag of en hoe hij de steun aan Oekraïne voort wil zetten. Als blijkt dat Oekraïne meer wapens nodig heeft of Amerika meer geld wil zien voor hun wapens, dan is dat volgens VVD-buitenlandwoordvoerder Eric van der Burg bespreekbaar. 'Wij hebben een groot belang om ervoor te zorgen dat Oekraïne sterk in positie blijft.' Hij is te gast bij Bernard Hammelburg en Geert Jan Hahn.

    Luister ook | 'Poetin wil geen vrede, maar een bestand is niet uitgesloten'

    Komende week reist Van der Burg met de vaste Kamercommissie Buitenlandse Zaken af naar Amerika. Hij hoopt hier vooral informatie in te winnen over hoe Amerika naar verschillende geopolitieke zaken kijkt. Toch denkt Van der Burg dat ook Amerika belang heeft bij een sterk Oekraïne. 'Poetin stopt niet bij Oekraïne. Ook Trump heeft er belang bij dat Rusland niet als winnaar uit de strijd komt.'

    De oproep om Oekraïense vluchtelingen terug te sturen naar veilige delen in Oekraïne zoemt ook rond. Volgens Van der Burg is dat iets wat we gezamenlijk in Europa moeten regelen.

    Lees ook | Na staatsgreep verkeert Zuid-Korea in steeds diepere politieke crisis

    Politieke chaos in Zuid-Korea compleet

    Justitie in Zuid-Korea heeft een arrestatiebevel uitgevaardigd tegen voormalig president Yoon. Die werd afgezet nadat hij de staat van beleg had afgekondigd. Waar men dacht dat het na zijn afzetting rustig zou worden is dat allerminst het geval. Hoogleraar Koreastudies Remco Breuker schetst de grote crisis en legt uit waarom dit ook voor Europa grote gevolgen kan hebben, nu de Zuid-Koreaanse economie in zwaar weer verkeert.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • De Russische president Vladimir Poetin sprak op zijn jaarlijkse persconferentie over de mogelijkheden voor vredesonderhandelingen met Oekraïne. Maar Ruslandexpert Hubert Smeets gelooft niet dat Poetin dat echt wil. 'Hij zegt dat hij wil onderhandelen zonder voorwaarden vooraf, maar wel op basis van de sindsdien gerealiseerde realiteit op de grond en de Istanbul-akkoorden'. Toch sluit Smeets een bestand niet uit. Hij is te gast bij Bernard Hammelburg in BNR De Wereld.

    Poetin verwijst ook naar de Istanbul-akkoorden van april 2022. 'Die zijn nooit afgerond omdat Rusland zich schuldig had gemaakt aan oorlogsmisdaden in Boetsja', aldus Smeets, medeoprichter van Raam op Rusland en columnist voor NRC. Toch probeert het Westen Oekraïne naar de onderhandelingstafel te begeleiden, zeker sinds de herverkiezing van Donald Trump.

    In Oekraïne kijkt men vooral naar de situatie zoals die in de Koude Oorlog was tussen West- en Oost-Duitsland. 'In Kiev leeft het idee om beide delen van Oekraïne los van elkaar te ontwikkelen. En dan is het wachten op een situatie zoals de val van de Muur in 1989.' Smeets denkt, net als voormalig Oekraïens-ambassadeur Robert Serry, dat Trump misschien wel een betere president kan worden voor Oekraïne dan Biden.

    Luister ook | 'Trump kan een betere president worden voor Oekraïne dan Biden'

    Situatie in Rusland zelf

    In Rusland gaat het ondertussen niet voor de wind. Hoewel de IMF-ramingen nog altijd gunstig zijn merken de Russen, met name buiten de steden, de economische gevolgen van de oorlog, legt Smeets uit. Denk daarbij aan de inflatie op boodschappen en brandstof. Ook hebben bedrijven er last van. Zo heeft de Russische luchtvaartmaatschappij Aeroflot oude afgekeurde Boeing 737's gekocht, puur en alleen voor de onderdelen. Verschillende toestellen staan namelijk gedwongen aan de grond.

    Hoewel de Russen flink wat te lijden kunnen hebben denkt Smeets dat het voor Poetin zaak is om de oorlog vooral buiten Moskou en Sint-Petersburg te houden. 'De mensen daar lijken erg op ons.'

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Door de herverkiezing van Trump denkt Europa steeds meer na over eventuele vredesbesprekingen tussen Oekraïne en Rusland. Volgens Robert Serry, voormalig ambassadeur in Oekraïne, kan Trump een betere president worden dan Biden. 'Biden heeft zich veel te druk gemaakt om escalatie en daarom kwamen de wapens te laat. Nu moet die oorlog wel eindigen.' Bernard Hammelburg praat erover met Serry en met Europa-verslaggever en maker van de BNR Perestrojkast Geert Jan Hahn.

    Luister ook | 'Syrië heeft de ruimte nodig om een eigen regime op te bouwen'

    Trump Casino

    'Trump kan dreigen om Oekraïne vol te stoppen met wapens als Rusland niet stopt, en aan de andere kant kan hij Oekraïne een paar veiligheidsgaranties geven, maar die oorlog moet dan wel ophouden', aldus Serry. Wel is Trump onberekenbaar en dus leven we volgens Serry wel in het 'Trump-casino'.

    Werken aan onze weerbaarheid

    Oekraïne claimt de aanslag in Moskou op de Russische generaal Kirillov, die daarbij om het leven kwam. Zulk soort acties hebben we Israël ook zien uitvoeren op de top van Hezbollah en Hamas. Weerbaarheid van deze landen is wel degelijk een afschrikwekkend middel tegen de vijand. Daarom vindt voormalig MIVD-baas Pieter Cobelens dat we de woorden van NAVO-secretaris-generaal Mark Rutte serieus moeten nemen en serieus werk moeten maken van voorbereidingen op een eventueel conflict.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Als je ziet hoezeer Donald Trump de wereld in de houdgreep heeft, zou je waarachtig denken dat hij al president is. Terwijl we tot zijn beëdiging nog 33 nachtjes moeten slapen. Het is veel sidderen en beven. 

    Een aantal topuniversiteiten heeft buitenlandse studenten geadviseerd ruim op tijd terug te zijn van hun wintervakantie. De boodschap luidt: zorg dat je vóór 20 januari op je campus bent, want daarna kom je er misschien niet meer in. Trump is naar verluidt van plan opnieuw een inreisverbod in te voeren voor een aantal landen. Aan het begin van zijn eerste termijn deed hij dat ook, en het werd toen alom een ‘moslimverbod’ genoemd, al ging het ook om bezoekers uit niet-moslimlanden. Het rijtje Kirgizië, Nigeria, Myanmar, Soedan, Tanzania, Iran, Libië, Noord-Korea, Syrië, Venezuela, Jemen en Somalië wil hij uitbreiden met India en China. Ruim de helft van de meer dan een miljoen buitenlandse studenten zijn Indiaas en Chinees. Het heeft iets surrealistisch.

    Misschien bijna zo bizar is dat de komst van Trump aanleiding is voor een ernstige regeringscrisis in buurland Canada. Want hij komt met 25 procent extra invoerheffing op goederen uit Canada, als straf voor de illegale immigranten en drugs die vanuit Canada de VS binnenkomen. Minister Chrystia Freeland van financiën trad af omdat premier Trudeau tijdens de feestdagen de belasting op voedsel, snoep, kinderkleding en cadeaus wil afschaffen. En bijna 19 miljoen burgers krijgen als cadeautje een cheque van 250 Canadese dollars. Freeland heeft in haar begroting juist een buffer opgenomen om de Trump-tarieven te kunnen opvangen, dus die ziet Trudeau’s beleid als geldsmijterij. Er speelt natuurlijk meer: Trudeaus populariteit  staat op nog geen 30 procent, dus hij was al op weg naar de uitgang. Maar toch. 

    Wat ons in Europa meer raakt zijn de voortdurende tekenen die Trump geeft over de zijn inziens onzinnige steun voor Oekraïne. Hij noemt het besluit van Joe Biden om de Oekraïners toestemming te geven met Amerikaanse wapens doelen in Rusland te bereiken ‘stom’. Dat leidt opnieuw tot zorgen onder NAVO-leden en tevredenheid bij Poetin. 

    Trumps presidentschap avant la lettre kan ook tot nuttige doorbraken leiden. Voor het eerst in maanden heerst er weer optimisme bij de onderhandelaars over een Gaza-bestand – niet alleen bij de bemiddelaars uit Qatar en Egypte, maar ook Israël en Hamas. De plotselinge vaart heeft veel te maken met Trumps barse dreigement  dat het met die oorlog afgelopen moet zijn voordat hij aantreedt. Iets waar Joe Biden het trouwens mee eens is, want die hoopt nog steeds op één succesje voordat hij roemloos de einder tegemoet gaat. 

    Trump schijnt voor zijn inauguratie veertig buitenlandse staatshoofden en regeringsleiders te hebben uitgenodigd. Of die komen is de vraag, want ze willen geen figuranten zijn in het spel dat Trump neerzet als geopolitieke opperbaas. Maar hij is hard aan de slag om dat weldegelijk te worden.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • De snelle val van president Assad in Syrië doet de wereld verbazen. In het machtsvacuüm willen verschillende partijen de macht grijpen. Volgens oud-diplomaat Ron Keller moeten wij Syrië de ruimte geven om een eigen regime op te bouwen, met steun van de internationale gemeenschap.

    Luister ook | 'Politieke chaos Zuid-Korea is slecht nieuws voor Oekraïne'

    Keller, voormalig ambassadeur in Rusland, Oekraïne, China en Turkije, noemt als oorzaak voor de val van Assad de oorlogen waar Hamas en Hezbollah in zitten samen met de terugtrekkende bewegingen van Amerika en Rusland. Europaverslaggever Geert Jan Hahn legt uit hoe dit de oorlog in Oekraïne beïnvloedt doordat Rusland zich nu nog meer alleen op Oekraïne hoeft te focussen. Voor de BNR Perestrojkast sprak hij met de Oekraïense ambassadeur in Nederland die binnenkort staatssecretaris van Buitenlandse Zaken in Oekraïne wordt.

    Lees ook | Onzekerheid rond nieuwe leiding Syrië, 'Landen willen weten met wie ze zaken kunnen doen'

    Zorgen om minderheden

    Toch is het niet alleen maar hosanna in Syrië. Minderheden maken zich zorgen om hun positie. Eén van die groepen zijn de Koerden. Joël Voordewind was Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie. In die hoedanigheid maakte hij zich altijd hard voor de positie van de prowesterse christelijke Koerden. Voordewind hoort nu al berichten van Koerden die hun christelijke uitingen weg moeten halen.

    Luister ook | Amerika Podcast

    Bezoek Gabbard aan Assad wordt opgerakeld | Postma in Amerika

    Tulsi Gabbard is Trumps beoogd hoofd van de inlichtingendiensten. Zij ging ooit op de koffie bij Assad in Damascus en dat bezoek wordt nu opgerakeld. En schoondochters spelen een opvallende rol in Washington deze week. Je hoort Amerika-correspondent Jan Postma.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Antony Blinken, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, vatte de combinatie van hoop en twijfel na de staatsgreep in Syrië uitstekend samen. Wij willen de nieuwe machthebbers best erkennen, maar dan moeten ze zich aan de fatsoensregels houden: niet sektarisch, geloofwaardig, transparant en bereid om verantwoording af te leggen. Waar hij niet over repte – in elk geval nóg niet – was de opheffing van de sancties tegen Syrië. Kortom, de nieuwe junta die de rebellen hebben gevormd, heeft nog een hoop aan te tonen.

    New York Times-commentator Thomas Friedman schreef: ‘Wat willen de rebellen eigenlijk? Een pluralistische democratie of een islamitische staat? De geschiedenis leert ons dat hardline islamisten doorgaans winnen’. De Israëliërs namen het zekere voor het onzekere, voerden de afgelopen dagen in Syrië 350 bombardementen uit op militaire bases, lanceerinrichtingen, opslagplaatsen voor chemische wapens, en brachten een groot deel van de Syrische oorlogsvloot tot zinken. Ze bezetten ook het niemandsland aan de Syrische kant van de grens, de eerste keer sinds de Jom Kipoeroorlog van 1973 dat ze de bestandsovereenkomst schonden. De Arabische wereld reageerde woedend, maar de Amerikanen en Russen bleven opmerkelijk stil – de Amerikanen omdat die zelf op Syrisch grondgebied dertig bombardementen uitvoerden, en de Russen omdat die, na hun afgang als bondgenoot van Assad, alleen nog oog hebben voor het behoud van hun marine- en luchtmachtbases in Syrië. 

    Hoezeer Israël de nieuwe machthebbers ook wantrouwt, het staat buiten kijf dat de machtsovername nooit was gelukt als Israël Hezbollah in Syrië en Libanon, maar vooral Iran niet had verpletterd. Alle geopolitieke ogen zijn dan ook gericht op Teheran. Overleven de feitelijke machthebber, Khamenei, en zijn zwaargehavende Revolutionaire Garde deze blamage, of ziet de gematigde flank, met kopstukken als vicepresident en oud-buitenlandminister Zariv, een kans?

    De andere grote winnaar is Turkije, belangrijkste steunpilaar van de rebellen, dat zijn doelstelling bereikt door de macht in het Koerdische gebied in Syrië geheel over te nemen, en ongehinderd jacht kan maken op de prowesterse Koerden in die regio. Veelzeggend was het commentaar van de aantredende nieuwe president van hun vroegere bondgenoot Amerika: ‘Syrië is een bende, maar het is niet onze vriend. De VS moet er niets mee te maken willen hebben. Dit is niet ons gevecht. Laat ze hun gang gaan, blijf erbuiten’. Geen idee wat Trump van plan is met de negenhonderd Amerikaanse soldaten die tot de huidige dag in Syrië IS blokkeren.

    Het klinkt allemaal erg cynisch, en dat zou het niet moeten zijn. Het schrikregime van Assad is verdreven, in Turkije staan vluchtelingen te trappelen om terug te keren, in Nederland komt dat ook op gang. Goed voor de vluchtelingen, en goed voor onze eigen politieke verhoudingen. Want hadden wij niet een klein probleempje met migratie?

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • President Yoon van Zuid-Korea heeft gegokt en verloren door de staat van beleg uit te roepen. Inmiddels hangt zijn lot aan een zijden draadje. Volgens hoogleraar Koreastudies Remco Breuker is dit een overwinning voor de Zuid-Koreaanse democratie, maar heel slecht nieuws voor het Westen, en dan met name voor Oekraïne.

    Luister ook | NAVO-bondgenoot Amerika is niet verloren met Trump

    Breuker wijst erop dat Yoon internationaal gezien erg succesvol is, maar in het binnenland wordt hij uitgekotst. Yoon haalde de banden met Amerika en Europa verder aan en steunt Oekraïne fanatiek, nu Noord-Koreaanse militairen aan Russische zijde vechten. De oppositie ziet hier echter niets in en wil juist meer toenadering zoeken tot China. 'Het is zeer slecht nieuws voor Oekraïne.'

    Lees ook | Zuid-Koreaanse president mag van regeringspartij aanblijven na geflopte coup

    China heeft liever Trump dan Harris

    China bereidt zich voor op de terugkeer van Donald Trump. Ondanks de dreigingen met nieuwe heffingen door Trump zijn de Chinezen helemaal niet bang. 'Met Trump weten ze waar ze aan toe zijn', zegt sinoloog en strategisch adviseur bij China Inroads Valérie Hoeks. Biden zette Trumps anti-Chinabeleid eigenlijk voort en Trump gaat er nu zelf weer een schepje bovenop doen.

    Lees ook | Geen handelsoorlog tussen EU en VS onder Trump

    Oekraïne is de oorlog aan het verliezen: wat heeft het land nu nodig?

    Europa-verslaggever Geert Jan Hahn was deze week op de NAVO-top in Brussel met de ministers van Buitenlandse Zaken. Er heerst enig pessimisme over de kansen voor Oekraïne. Minister Brekelmans van Defensie zegt zelfs dat Oekraïne aan het verliezen is.

    Luister ook | Amerika Podcast

    Biden wekt ook binnen eigen partij ergernis met gratieverlening | Postma in Amerika

    Ook Democraten uiten zich kritisch over de gratieverlening van Hunter Biden door zijn vader, president Joe Biden. Toch volgen er mogelijk nog meer gratieverleningen. Je hoort Amerika-correspondent Jan Postma.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • In het voorjaar van 1982 liet Hafez al-Assad, vader en voorganger van de huidige Syrische president Bashar al-Assad, de stad Hama met de grond gelijk maken. Zo’n 20.000 burgers werd neergemaaid en in massagraven gegooid, die vervolgens met bulldozers werden geëgaliseerd. Een groot deel van de stad leek op een aantal voetbalvelden, waar hier en daar nog een hand of knie uitstak. Wat hadden de slachtoffers misdreven? Zij waren opstandige soennieten, gelieerd aan de Egyptische Moslimbroederschap.

    New York Times commentator Thomas Friedman ging er destijds, toen nog als correspondent, kijken en bedacht de term ‘Hama-regels’ voor leiders in de Arabische wereld: ‘regeer door middel van angst, plant angst in de harten van je mensen door duidelijk te maken dat je volgens geen enkele regel speelt, zodat ze er nooit, nooit, nooit over peinzen om tegen je te rebelleren’. Assad jr. houdt zich al dertien jaar aan de ‘Hama-regels’, sinds hij demonstraties tegen zijn regime keihard neersloeg. De demonstranten, veelal soennieten, maar ook Koerden, Yazidi’s, Druzen, Assyriërs en talrijke andere minderheden, voelden zich geïnspireerd door wat toen de Arabische Lente heette. Assad, zelf Aleviet – een liberale sjiitische stroming – die een broze coalitie vormde met de christenen, voelde zich bedreigd en startte een burgeroorlog waarin hij geen middel schuwde, inclusief chemische wapens, en die inmiddels 600.000 mensen het leven heeft gekost. Zijn krijgsmacht stelde niet veel voor, maar bondgenoot Iran stuurde eenheden van de Revolutionaire Gardes en Hezbollah, en bondgenoot Rusland stuurde zijn luchtmacht.

    De Russisch-Iraanse actie leidde tot verpulvering van delen van het land, en in het bijzonder de historische stad Aleppo. In 2020 leidde Russisch-Turkse bemiddeling tot een staakt-het-vuren. Omdat Israël de slagkracht van Iran en Hezbollah nu stevig heeft verminderd, durfden rebellen van Tahrir al-Sham, een wat minder fanatiek broertje van Al Qaeda, het aan om een poging te doen de stad te heroveren. Het ziet ernaar uit dat het lukt. De Russische luchtmacht kwam meteen in actie, maar die heeft te weinig materieel en mankracht om tegelijkertijd in Oekraïne en Syrië te vechten. Iraakse pro-Assad-milities zijn ook geen partij voor de rebellen.

    Een groot deel van de bevolking van Aleppo is blij met de rebellen , terwijl Assad het zich niet kan veroorloven om de op één na grootste stad in het land te verliezen en de ‘Hama regels’ zal toepassen. En dus kijken we naar de herleving van een conflict dat we een beetje waren vergeten. Politiek en journalistiek doen immers aan selectieve verontwaardiging. Na de Russische invasie in Oekraïne, en zeker sinds het uitbreken van de Gaza- en Libanonoorlogen, is Syrië aan onze aandacht ontsnapt. De Syrische bevolking verdient beter. En het is wel degelijk ook ons probleem, want reken maar op een nieuwe stroom vluchtelingen.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Deze week vergaderde de NAVO in Montréal over de oorlog in Oekraïne en de toekomstige relatie met Trump. Derk Boswijk, CDA-kamerlid en lid van de Parlementaire Assemblee van de NAVO, was hierbij en sprak met de Oekraïense en Amerikaanse delegatie. Invloedrijke Republikeinen vertelden hem dat de soep niet zo heet gegeten wordt en dat we de Amerikanen zeker niet moeten afschrijven als NAVO-bondgenoot.

    Ondanks dat Trump van de daken schreeuwde dat Oekraïne de zorg is van Europa, lijken zijn republikeinse collega's wel bereid om de Oekraïners te hulp te schieten, aldus Derk Boswijk, CDA-kamerlid en lid van de Parlementaire Assemblee van de NAVO.

    Luister ook | Militaire NAVO-leider Bauer: ‘Bedrijven moeten voorbereiden op oorlogstijd’

    Trump heeft Keith Kellogg, voormalig nationaal veiligheidsadviseur, als de nieuwe Oekraïne en Rusland gazant aangewezen. Volgens Europa-verslaggever, Geert jan Hahn, wordt hij écht alleen ingezet op deze oorlog en dit is bijzonder. Deze keuze verbaast Boswijk niet, want Kellogg weet als geen ander wat er allemaal op het spel staat.

    Lees ook | ‘Nieuwe regering-Trump wordt chaos met hem als koning’

    Al een jaar wordt gespeculeerd over een staakt-het-vuren met Hamas, maar tot op de dag van vandaag is dat nog niet gelukt. Nu is er wel een staakt-het-vuren tussen Israël en Hezbollah. Hamas staat met zijn rug tegen de muur en doelt ook op een staakt-het-vuren met Israël. Maar wat betekent dit eigenlijk voor Gaza? Jan van Benthem, buitenlandcommentator van Nederlands Dagblad, vertelt ons meer over hoe dit eruit zou zien.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Af en toe worden we op onze eigen bijziendheid gewezen. Zoals nu, door de publicatie van de memoires van Angela Merkel. Ze was 16 jaar bondskanselier van Duitsland, werd in binnen- en buitenland op handen gedragen en gezien als de enige echte Europese leider, maar viel van haar voetstuk toen, vlak na haar aftreden, Rusland voor de tweede keer Oekraïne binnenviel. Ze had het allemaal fout gezien, en was zo ongeveer medeschuldig aan Poetins oorlog.

    Ze hield in 2008 toetreding van Oekraïne tot de NAVO tegen. Ze was mild toen Poetin in 2014 voor de eerste keer Oekraïne binnenviel en meende dat met de Minsk Akkoorden te kunnen oplossen. Ze bood, onder het motto ‘Wir schaffen das’, in 2015 vluchtelingen een plekje onder de Duitse zon. Ze hield, tot grote woede van Donald Trump en Joe Biden, vast aan de import van goedkoop gas uit Rusland via de Nord Stream-pijpleiding. Ze probeerde, in de Duitse traditie sinds Willy Brandt, de relatie tussen Rusland en het Westen te redden. Applaus? Jazeker, toen wel. Nu wordt ze verguisd en snapt daar, zoals ze tegen de BBC zei, niets van. Het was immers allemaal in het Duitse, maar ook in het Europese belang geweest. Toch?

    Hoe zat het met ons zelf? Maakten wij ons in 2007 en 2008 druk over Oekraïens lidmaatschap van de NAVO, dat George W. Bush eiste en Angela Merkel bestreed? Waren wij het niet die in 2016 Poetin verwelkomden in de Amsterdamse Hermitage om 400 jaar betrekkingen te vieren? En waren wij het niet die in datzelfde jaar in een referendum tegen het EU-associatieverdrag met Oekraïne stemden? Was het niet de Gasunie – dus de Nederlandse staat – die voor 9 procent eigenaar was van Nord Stream, en dat belang pas in 2023 van de hand deed? Waren wij niet, net als Duitsland en andere Europese landen, verslaafd aan het goedkope Russische gas? En zijn er onder ons niet ook velen die Mutti Merkel stiekem best terug zouden willen, in plaats van de klungelende Olaf Scholz?

    ‘Vrijheid’ heet Merkels autobiografie. Grondig en volledig, zoals dat een Duitser betaamt – dus 700 pagina’s lang. Ze is een markante vrouw. Duitsland glijdt economisch de afgrond in, met de catastrofale problemen bij Volkswagen als metafoor. Is dat allemaal haar schuld? En als dat zo is, waarom is ze dan 16 jaar ook door ons op handen gedragen? Was het onze bijziendheid? Of was het gemakzucht, want meerijden op de Duitse bagagedrager was makkelijk. We omschreven het zo: Nederland is een Duitse provincie, Rotterdam en Vlissingen zijn Duitse havens. Het is prettig zakendoen met de Duitsers. Gemakzucht? Of hypocrisie.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Trump is voorlopig nog niet geïnaugureerd, maar bemoeit zich nu al met het buitenlandbeleid van de Verenigde Staten. Direct - door een nieuwe Director of National Intelligence aan te dragen die eerder met Poetin belde. En indirect - want opeens is er tóch toestemming van huidige president Biden om de Amerikaanse langeafstandsraketten op Russische doelen te gebruiken.

    Wat betekent dit voor Oekraïne en de koers van Europa? Te gast is Sabine Mengelberg, universitair docent internationale veiligheidsstudies aan de Nederlandse Defensie Academie.

    Luister ook | Vermoeide Oekraïners zijn blij met Trump

    Failliet van de klimaattop?

    De leiders van de G20-landen hadden deze week een duidelijke boodschap aan de onderhandelaars op de COP29 – kom tot een haalbaar financieel doel. Maar het resultaat was een document zonder bedrag. Stientje van Veldhoven, vicevoorzitter van het World Resources Institute, was op de top in Bakoe en nu te gast.

    Luister ook | Landen op klimaattop houden elkaar nog in houdgreep over geld

    Het dansje van Trump

    De presentatoren van het bekende tv-programma Morning Joe gingen met Trump praten. En daar krijgen ze nu voor op hun kop. En waarom doen sporters hetzelfde dansje als Trump op het veld? Jan Postma vertel het ons vanuit Washington.

    Luister ook | #269 Trumps MAGA-team

    See omnystudio.com/listener for privacy information.

  • Toen na de Russische invasie in Oekraïne de westerse hulp op gang kwam, eerst met knullige onzin als helmen, maar al spoedig met serieus afweergeschut, en zware artillerie, zei Sergei Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, dat het in feite een conflict was tussen Rusland en de NAVO. Dat stuitte op westers hoongelach – het was hulp aan een bevriend land tegen een barbaarse agressor – maar helemaal ongelijk had hij niet.

    Terwijl Oekraïners en Russen met duizenden tegelijk sneuvelden, ging de politieke discussie over de definitie van betrokkenheid. Wapens leveren? Geen bezwaar. Met die wapens op Russische doelen laten schieten? Nee, dat niet. Boots on the ground? Daar kwam weer dat bekende diplomatieke cliché: nee, dat overschrijdt een rode lijn.

    Rusland is zelf geen haar beter en vormt, met grote wapenleveranties van bondgenoten Noord-Korea, Iran en waarschijnlijk ook China, en met bondgenootschappelijke Noord-Koreaanse boots on the ground, de nieuwe as-mogendheden die uit zijn op het Westen.

    De Amerikaanse regeringswissel leidt tot een Oekraïense capitulatie. Donald Trump noemt het, zoals bij alles, een ‘deal’, maar die houdt in dat Rusland de Krim en de vier geannexeerde provincies mag houden, in ruil voor een wapenstilstand voor onbepaalde tijd. Joe Biden, op alle fronten uitgespeeld, heeft in blessuretijd nog toestemming gegeven om Amerikaanse artillerie in Oekraïne te gebruiken voor het schieten op Russische doelen, maar het is te weinig en te laat. Het is een surrealistische situatie. Grondwettelijk is er tot 20 januari maar één president, Joe Biden. Maar Trump is op volle kracht bezig met zijn kabinetsformatie en duwt zijn voorganger hardhandig van het podium. De ploeg die verantwoordelijk wordt voor het buitenlands beleid, met Marco Rubio als minister en Tulsi Gabbard als Directeur Nationale Veiligheid – de chef van alle 18 inlichtingendiensten – streeft naar rechtstreeks overleg met Poetin en een opdeling van Oekraïne.

    Groot als de westerse hulp aan Oekraïne bij tijd en wijle is geweest, het was nooit genoeg en altijd te laat. Westerse regeringen hebben Oekraïne nooit de middelen en de steun gegeven om écht van Rusland te kunnen winnen, en Rusland nooit materieel en militair helemaal afgeknepen. In die zin is de route die Trump wil inslaan misschien ook wel een opluchting voor de Oekraïners. Duizend dagen droefenis is welletjes. Zelensky beseft dat en weet wat hem te wachten staat. Voor het eerst spreekt hij over een diplomatieke oplossing. De handdoek in de ring is het net niet, maar het scheelt niet veel.

    See omnystudio.com/listener for privacy information.